14495 Kochanowski1

14495 Kochanowski1



JAN KOCHANOWSKI


KSIĘGI WTÓRE

15 A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą, Wtenczas masz njźrzeć odmianę naprędszą.

Ale człowiek zhardzieje,

Gdy mu sie dobrze dzieje; Więc też, kiedy go Fortuna omyli, 20 Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.

Lecz na szczęście wszelakie Serce ma być jednakie;

Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi, Co da, to weźmie, jako sie jej widzi.

15    Ty nie miej za stracone,

Co może być wrócone:

/Siła Bóg może wywrócić w godzinie; .A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie.

PIEŚŃ X

Żona uczciwa ozdoba inębr-ei ,fl I napewniejsza podpora domowi;

Na niej rząd wszystek; swego męża m Głowy korona.

Ona mężowym kłopotom zabiega I jego wczasu na wszystkim przestrzega; 15 Ona wywabić troskę umie z głowy Słodkimi słowy.

Ona dziateczki ojcowi podobne Rodzi, skąd rostą pociechy osobne; Ani już spadków upatrują krewni, a®    Dziedzica pewni.

Trzykroć szczęśliwy, któremu ty zdarzysz Ten związek, Panie; ale zty towarzysz Odejmie wszytko, że troski w pół wieka Zgryzą człowieka.

i


0


Może kto ręką sławy dostać w boju, Może wymową i rządem w pokoju; Lecz jeśli żona męża nie ozdobi,

Mąż próżno robi.

PIEŚŃ XI

Stateczny umysł pamiętaj zachować, Jeśli cię pocznie nieszczęście frasować;

72


8 Kto z gospodarstwa, a kto zaś z wysługi Zbierze pieniądze i z kupiectwa drugi, Jeśli sie żona nie przyłoży k’temu,

Zginąć wszytkiemu.


w. 20 zmyli — utraci.


PI ESN X

Pierwodruk‘pieśni ukazał się w r. 1580, por. Wstęp, rozdz. I, przyp. ! w. 5 z wysługi — za służbę, w. 6 drugi — inny.


JAN KOCHANOWSKI


w.^Parafraza biblijnego przysłowia: Niewiasta V?owi ft. Krzyżanowski, Trzy < niwie Warszawa 1960, s. 584—585). Por. także w. II 14 wczas — wygoda.

18 rostą — rosną.

22    zb towarzysz — zła towarzyszka (życia), zla

23    w pól wieka — w połowie ludzkiego życia.

PI ESN XI

Parafraza pieśni Horacego „Aerpiam memento waj równowagę ducha”).

u. 2 lię —- w picuwodi ul u : : ie, p, ,p i a v. i • i u1 m , s k i e g o, ob. cif.. Warszawa HK8, t. I, 325.


w.

w.

w.

w.


KSIĘGI wtóre


pilna

przy sl. 12.


jest kot

■ko polski


Żona.


rebu

yd.®


II 3

. K r z y


W\,


Każ wino nosić, póki beczka leje,


Póki wiek służy, a śmierć nie przyspieje!


Cnota (ta" Ani sie 15 Sama on I krom naL


Także i góry nie radzę-ć wylatać, Kiedy sie szczęście z tobą imię bratać.

Ś Śmierci podległy, człowiecze cnotliwy,

Choć wszytek twój wiek będzie frasowliwy, Chocia też czasem, siedząc z przyjacioły, Przy dobrym trunku strawisz dzień wesoły:

Tu przy ciekącym przezornym strumieniu 10 Każ stół gotować w jaworowym cieniu,

Postąpisz z włości drogo zapłaconych, Postąpisz z dworu i gmachów złoconych; 15 A co zebrania twego kolwiek będzie,

To wszytko przyszły namiastek osiędzie.

Bądź sie kto zacnym rodził i bogatym,

Bądź niewolnikiem;:u śmierci nic na tym; Czyjk-olwiek naprzód los wynidzie, wsiadaj, 20 Wieczny wygnańcze, ani więc odkładaj!

PIEŚŃ (\u j

Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości, Żeby cnota miała być kiedy bez zazdrości:

Jako cień nieodstępny ciała nasziaduje,

Tak za cnotą w też tropy zazdrość postępuje.

5 Nie może jej blasku znieść, ani pojźrzeć w oczy,. Boleje, że kto przed nią kiedy wysszej skoczy;

A iż baczy po sobie, że sie wspinać próżno,

Tego ludziom uwłóczy, w czym jest od nich różno.

Ale człowiek, który swe pospolitej rzeczy 10 Służby oddał, tej krzywdy nie ma mieć na pieczy; Dosyć na tym, kiedy praw, ani niesie wady; Niechaj drugi boleje, niech sie spuka jady.

it bogata) nie może wziąć szkody, ąda na ludzkie nagrody;

'dą i płacą jest sobie 'rzypraw świetna w swej ozdobie.

A jeśli komu uroga otwarta do nieba,

.Tym, co służą ojczyźnie; wątpić: nie pógfzeba, Że, co im zazdrość ujmie, Bóg napad/ać będzie 20 A cnota kiedykolwiek miejsce swe osiędzie.

w.

w.

w.

w.

iw.

w.


3 góry [...] wylatać — wynosić się, pysznić.

9 przezorny — przezroczysty, przejrzysty.

12    przyspiać — spiesznie przybyć.

13    postąpić — ustąpić.

15    zebranie — zbiór, majątek.

16    namiastek — hastępca; osiąść — wejść w posiadanie. 19 wsiadaj — do lodzi Charona.


pmSN xn


3 naszladować — iść śladem.

8 uwlóczyć — ujmować, uszczcrbiać; czym się od nich różni.

11    praw — prawy.

12    niech sie spuka jady ..... niech pęlui

20 kiedykolwiek — wcześniej czv pń in


cyym jest od nich



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC04629 Nic wiecznego na ftwiecia: Radość się £ troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc najwiątsKą,
Kochanowski1 62 JAN KOCHANOWSKI KSIĘGI WTÓRE 63 62 JAN KOCHANOWSKI KSIĘGI WTÓRE&nbs
77482 Kochanowski1 59 59 KSIĘGI WTÓRE JAN KOCHANOWSKI prze- Nogi pięknej; nie potrzeba, Dosięgę ju
DSCN6926 108 Jan Kochanowski Pieśń X [Księgi wtóre] Może kto ręką sławy dostać w boju, Może wymową i
Kochanowski1 >0    JAN KOCHANOWSKI KSIĘGI PIERWSZE    51 Dobrze j
sciaga.pl Interpretacja "Pieśni XIX" (Księgi Wtóre) - Jana Kochanowskiego.
23427 Kochanowski1 46 JAN KOCHANOWSKI KSIĘGI PIERWSZE 33 Bo ile sie obejźrzal, ali Czarci panią za
82480 Kochanowski1 42 ]N KOCHANOWSKI KSIĘGI PIERWSZE 43 Tyś sic ubrała prawie wedle świa

więcej podobnych podstron