14 (156)

3. Wymiary główne kadłuba

Wszystkie wymiary główne na statkach ze stalowymi kadłubami są mierzone po wewnętrznej stronie poszycia.

Długość między pionami L_tr jest to odległość między pionem rufowym i dziobowym (rys. 10).

Długość nu w odnicy konstrukcyjnej Aha jest to odległość od pionu dziobowego do punktu przecięcia zarysu rufy z j)łaszczyzną wodnicy konstrukcyjnej, mierzona na PS.

Długość całkowita kadłuba Lc jest to odległość między skrajnymi punktami kadłuba na dziobie i na rufie statku.

Szerokość konstrukcyjna H jest to maksymalna odległość między burtami statku w' najszerszym miejscu kadłuba, mierzona nie wyżej niż do wodnicy konstrukcyjnej (rys.l 1).

Rys 11 Pomiar szerokości kadłuba i zanurzenia konstrukcyjnego aj na statku z prostopadłymi burtami, b) na statku z rozchylonymi burtami i ze skośnym dnem

Zanurzenie konstrukcyjne 7* jest to odległość od linii dna do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej, równa odległości od PP do P\VK, mierzona na płaszczyźnie owręża (rys 11).

Zanurzenie konstrukcyjne dziobu 7/* jest to odległość od punktu przecięcia linii dna z pionem dziobowym do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej, mierzona na pionie dziobowym.

Zanurzenie konstrukcyjne rufy- 7jest to odległość od punktu przecięcia linii dna z pionem rufowym do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej, mierzona na pionie rufowym.

Różnica między zanurzeniami konstrukcyjnymi dziobu i rufy nazywa się konstrukcyjnym przegłebieniem kadłuba tu-tu “ Tok - T_kk

Na rysunku 12 pokazano sposób pomiaru Tk, T_uk, T«k na statku z niezerowym przegłębieniem kadłuba. Na statku projektowanym na pływanie bez przegłębienia zanurzenia konstrukcyjne dziobu i rufy są jednakowe i równe zanurzeniu konstrukcyjnemu:

t_K - 0;

Trk " T_dk - Tk

Maksymalne zanurzenie konstrukcyjne Tuno, jest to odległość od najniższego punktu dna kadłuba do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej.

Ryg, 12 Pomiar zanurzeń dziobu i rufy na statku z przegłębieniem konstrukcyjnym

21 ^