278
278
Rysunek 8.211
Zer (Odlowca Woroncowa Puyokleines voronuovr Jacobs r.< powierzchni drewna gałęzi |Odły (wg Nunberga, 1964)
mniej liczne występowanie gatunek len stanowi mniejsze zagrożenie od jodłowca krzywozęhnegu. któremu zwykle towarzyszy.
Jodło w i c c W o r o n c o w a - Pitynkteines vo-rontzovi Jacobs. Roi się nieco później od jodłowu krzywozębnego. w maju. Atakuje gałęzie i wierzchołek strzały. Koniora godowa jest wyraźnie wygryziona w biciu. Chodniki macierzyste mają układ gw iaździsty z tendencji! do klamrowatego. Są one także wygry zione na powierzchni biciu (rys. 8.211) Kolebki poczwarkowc zwykle skośnic lub pionowo zagłębione w biciu, rzadziej między korą a drewnem. W ciągu roku jedno lub dwa pełne pokolenia. Zimuje larwa, poczwarka lub postać dorosła w żerowisku. Rola jodłowca Woroncowa w zamieraniu jodły nie była doceniana. Zasiedlając gałęzie starych jodeł przyczynia się on jednak do usychania koron i zaniku jodły w Górach Świętokrzyskich.
W gryzoń jod łowiec - Cryplialus picetu Ralz. Rójka wiosenna odbywa się w kwietniu i maju. Atakuje zwykle gome części strzał i gałęzie jodeł osłabionych, stojących, a także cale strzały drzew w różnym wieku, najchętniej w drą-gowinach. Zasiedla także materiał ścięty, lokując się w miejscach o cienkiej korze. Komora godowa płaska, o średnicy około 0.5 cm. jest zwykle umieszczona u nasady okółków. Jaja są składane pojedynczo na ścianach komory godowej. Ogółem samica składa 20-40 jaj. Chodniki larwalne rozchodzą się promieniście z komory godowej, a na cieńszym materiale zwykle oplatają nasadowe części gałązek najbliższego okółka, nierzadko przeplatają się wzajemnie. Kolebki poczwarkowc znajdują się w korze (rys. 8.212). W lipcu i sierpniu odbywa się druga rójka, a drugie pokolenie albo kończy rozwój. albo zimuje w postaci larwalnej w żerowiskach Postacie dorosłe zimują w krótkich chodm
Rysunek 8.212
Zer w gryzonia |Odtowca Cryphaluz ptcaae Ralz. na wewnętrzne! strome kory (wg Nunberga. 1984)
Rysunek 8.213
Smolik jodłowiec Pissodes pceae UL (wg Nunberga, 1964)
Rola wgryzonia jodłowca w procesie zamierania jodeł ggjBŁ
była do niedawna niedoceniana. Okazuje się jednak, że galu-
Smolik jodłowiec - Pissodes piceae III. Postacie W \' ,- v5j# ^^ dorosłe pojawiają się w końcu kwietnia i w maju i prowadzą L wftg9 /
zer uzupełniający, wbijając ryjek w cienką korę młodych jo- V 1V|V Ą
del lub młodych gałęzi zdrowych drzew i wyżerają łyko. na J j V
którego wewnętrznej stronic powstają ciemne plamki przy- " pominającc uszkodzenia powodowane zimowaniem jodłowca
krzywozębnego (rys. 8. 213). W wyniku żeru mogą brunatnieć i usychać igły. korona przerzedza się. a nawet wydzielają się młode jodły. Jaja są składane na drzewach stojących, o słabym wzroście oraz na wywrotach, tylcach i pniakach. Ponieważ nierzadko jaja składane są na drzewach 40-80-lctnich. bez wyraźnych oznak osłabienia, i to na całej długości strzały, przeto można uważać smolika jodłowca za szkodnika bardziej pierwotnego mz iod-łowca krzywozębnego. Celem założenia żerowiska samica wygryza otwór w korze, najchętniej w spękaniach kory. i składa tam kilka, kilkanaście, a nawet 30 jaj i szczególnie gJy kora jest gruba, a miejsca do składania jaj mało). Łącznie samica składa około bti ja|. Chodniki larwalne są więc w żerowisku liczne. Przebiegają one między korą a drewnem ' afiffś £- >»> y| |'"ł I Kfl faliście, początkowo promieniście, dalej w swym
ifiH falK-' ^l‘*i "J‘Ml ‘ przebiegu w kierunku równoległym. lub r.a
Rysunek 8.214
Zer larw smolika todto jodły (wg Kudeli. 1970)