15804 skanuj0010 (253)

tej samej zasady, tj. jonu CH₃COO~. Wielkość efektu niwelującego zależy od tego, w jakim stopniu zachodzi powyższa reakcja, np. bardzo słabe zasady rozptiszczają się w kwasie octowym beż utworzenia octanu,'a zasady średniej mocy tworzą octany częściowo. W tych przypadkach występują indywidualne różnice mocy rozpuszczonych zasad. Natomiast w przypadku zasad stosunkowo mocnych, które tworzą octany całkowicie — ich moc zostaje zwiększona i doprowadzona do jednakowego poziomu w wyniku powstania jonu CH₃COO^_.

Kwas octowy jako rozpuszczalnik o niskiej stałej dielektrycznej (s=±=?6,15) powoduje obniżenie mocy rozpuszczonych w nim kwasów z jednoczesnym jej zróżnicowaniem.

W czasie rozpuszczania kwasu nadchlorowego w kwasie octowym zachodzi następująca reakcja:

HCI0₄ + CH3COOH 5* CH₃C00H₂® + CIO,,©,

e

Jon CH₃C©®H₂t jest sprzężonym kwasem Kwasu octowego jako słabej zasady. Jest on stabilizowany przez mezomerię, co można przedstawić następującymi granicznymi st    ’    '    - - '

Kwas octowy jako rozpuszczalnik stosowany jest przede wszystkim przy oznaczaniu słabych zasad. Przebieg oznaczenia jest następujący:

R—NH₂ + CH3COOH    R—nh₃® + CH3COO© 0%

R—NH₃® + CH₃C00© + CH₃C00H₂®CI0₄®-^R—NH₃®CI0₄® + 2CH3COOH

Reakcja przebiega do końca, jeśli oznaczana zasada jest protonoakceptorem mocniejszym zarówno od rozpuszczalnika, jak i sprzężonej zasady kwasu użytego do miareczkowania:

R—NH₂ > CH3COOH > CI0₄©

Kwas mrówkowy. Ma charakter bardziej kwasowy niż kwas octowy. W stosunku do zasad i kwasów organicznych zachowuje się podobnie jak kwas octowy, natomiast w stosunku do mocnych kwasów nieorganicznych zachowuję się odmiennie. Jako rozpuszczalnik o wysokiej stałej dielektrycznej (s = 62) powoduje niwelowanie różnic mocy rozpuszczonych w nim kwasów nieorganicznych: HC10₄, H₂S0₄, HC1 przeprowadzając je wjon HCOOH_a+. Z powodu jego niższej niż wody (e -- 80) stałej dielektrycznej efekt niwelujący w stosunku do mocnych kwasów jest niższy niż wody.

Jak wiadomo, woda niweluje różnice mocy kwasów nieorganicznych przeprowadzając je w słabszy kwas H₃0⁺. Powstawanie jonów hydroniowych wiąże się ze stratą wolnej energii chemicznej protonu, co pociąga za sobą niwelowanie różnic mocy silnych kwasów w roztworach wodnych.

297