18283 thots32

Opadł ciężko na fotel, dłonie wczepił we włosy I słuchaczy mizgleniem osłupiał,

Wreszcie kośćmi grzechotać i wydawać jął głosy, Dowodzące wyraźnie, że zgłupiał.

„Na los szczęścia go rzućcie, bo zmrok oto już dybie!’' Brząkacz nieco przelękły rzekł z mocą.

„Pół dnia poszło na marne. Chromolący w tym trybie Nie złapiemy żmirłacza przed nocą!”