i-
«oi
...t
■f
ftj,.....h_^ ^ hi m (
■ Rys. 5.10. Połączenie (dinowc poprzeczne z napięciem, wstępnym {wg {'d])
Prawidłowość doboru tych wymiarów możemy sprawdzić na podstawie ogólnych zależności wytrzymałościowych.
W przypadku połączeń klinowych poprzecznych, obciążonych silą obustronnie zmienną, zastosowanie odpowiedniego napięcia wstępne-, go może spowodować zmianę charakteru obciążenia na jednostronnie tętniące o niewielkiej amplitudzie. W obliczeniach sprawdzających można przyjmować wartości naprężeń dopuszczalnych takie, jak w przypadku obciążeń odzerowo tętniących (Jrrj., ktj itd.), natomiast naciski powierzchniowe fr„ ss 0,8 kc.
W praktyce naprężenia dopuszczalne przyjmuje się na podstawie wartości spotykanych v/ wykonanych i wypróbowanych konstrukcja di:
Przykład 5.7
Sprawdzić samohamowność klina dwustronnego symetrycznego o wymiarach: h t — 30 mm, h2 = 50 mm, i - 120 mm {rys. 5.8/?), przyjmując współczynnik tarcia ślizgowego p = 0,1.
Rozwiązanie
Na podstawie wzo.ru 5.8 obliczamy wartość kąta k/2
a
a
-j 4"46'
. o
Obliczamy kąt tarcia p = tgp = OJ; q — 5°43'
t
Przy kład 5.8
Zaprojektować złącze klinowe poprzeczne obciążone siłą odzerowo tętniącą F = 100 k.N. Przyjąć materiał; stal St4S.
Rozwiązanie
Ponieważ siki jest odzerowo tętniąca, należy zastosować połączenie z napięciem wstępnym. Projektujemy połączenie „na czoło czopa” (wg rys. 5.10).
F„ = F„+F - 1.25 F = 125 kN-
Aby obliczyć średnicę I rzomi, zakładamy grubość klina s == 0,35 </. Z tablicy 4 przyjmujemy dla trzonu krj— 70 MPa.
Obliczamy średnico czopa
jr -d1
-c 4 Lr
d
4 ■
V4i"j05
6,41 cm
Przyjmujemy d-1 cm i zakładamy pozoslale wymiary złącza (oznaczenia według, rys. 5.10);
s = 0,3 5 d — 0,35-7 = 2,45 cm re 2,4 cm h — L2d - .1,2-7 ■- 8,4 cm
- h2 = 0,6/i — 0.,(i-8,4 — 5,04 .-s 5 cm d„ -■<)M = 0,8-7 = 5,6 cm ' ■
Dl *.2d = 2-7- 14 cm 11- 1.2 Dt = 1,2-14= 16,8 cm
Sprawdzamy wartości rzeczywistych naprężeń i nacisków w przekrojach najsłabszych.
Rozciąganie trzonu w przekroju osłabionym
= 70 M Pa
10-
125
(0,785-0,35)-72
7 — Zbiór ztuhló 97