Rys. 9. Elektrofiltr z elektrodą wieloigłową
Rys. 10. Elektrofiltr z elektrodami poprzecznymi
5. Elektryzacja za pomocą elektrod wieloigłowych [63-66], Elektrody wykonane są z płaskiej blachy, na którą nałożono wiele elektrod szpilkowych (rys.9). Gwarantują one bardziej równomierny rozkład pola elektrycznego w przestrzeni międzyelektrodowej, równomierny rozkład prądu na powierzchni elektrody zbiorczej oraz równomierny rozkład pola prędkości.
6. Wyładowanie kolineame z kierunkiem przepływu [67], Układ elektrod wyładowczych i zbiorczych umieszczony jest poprzecznie do kierunku przepływu cząstek (rys. 10), co pozwoliło na poprawę sprawności elektrofiltru przez wyeliminowanie wyładowania wstecznego. Jednak w miarę osadzania pyłu na elektrodach zbiorczych zwiększają się opory przepływu i zmniejsza się sprawność elektrofiltru.
Zjawiska elektrostatyczne próbuje się również wykorzystać do poprawy sprawności innych urządzeń. Należą do nich np.:
1. Cyklony z elektrodą emisyjną (rys. 11) [47-49], Centralnie umieszczona elektroda emisyjna elektryzuje cząstki, podobnie jak w elektrofiltrze, zwiększając prędkość ich dryfu w kierunku ścian cyklonu. Pomimo wzrostu sprawności w zakresie submikronowym, metoda ta jest mało skuteczna przy dużych prędkościach cząstek. Ograniczona musi być również średnica cyklonu, ze względu na inicjację wyładowania koronowego.
2. Filtry tkaninowe (workowe) z elektryzowaniem (rys. 12) [47-49], W osi filtru tkaninowego umieszczona jest elektroda, która elektryzuje cząstki a ponadto wytwarza pole elektryczne na powierzchni tkaniny. W innym rozwiązaniu elektrody umieszczone są przy powierzchni tkaniny filtracyjnej i naprzemiennie podłączone do źródeł o przeciwnej polaryzacji [42,68], W filtrach tkaninowych z polem elektrycznym uzyskuje się wyższe sprawności osadzania z jednoczesnym obniżeniem spadku ciśnienia. Stosowane są również włókna elektretowe.
Wylot gazu
Rys. 12. Filtr workowy z elektryzatorem