1

I

SCENARIUSZ IV

Dobra rada księżyca

CELE:

•    rozwijanie umiejętności radzenia sobie z problemem,

•    rozwijanie umiejętności rozpoznawania własnych uczuć,

•    uwrażliwienie na konieczność właściwego odnoszenia się do kolegów,

•    rozwijanie pomysłowości i twórczej inwencji uczniów.

DZIAŁANIA:

słoneczko, burza mózgów, dyskusja, dokończ opowiadanie.

FORMY:

indywidualna, grupowa, zbiorowa. MATERIAŁY:

karteczki, llamastry, kartki z nazwami uczuć, arkusze papieru A4, magnetofon.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I    WPROWADZENIE DO TEMATU

Każde dziecko otrzymuje 1 karteczkę i odpowiada na pytanie:

- Dzisiaj jestem...

Pytanie to widnieje na szarym papierze leżącym na środku podłogi. Uczniowie układają słoneczko. Kartki z różnymi określeniami nastroju są początkiem promieni. Kolejne osoby albo dokładają kartki do powstających promieni, albo tworzą nowe. Promienie układane są wokół pytania. Ich długość wskazuje, jakie nastroje dominują wśród uczestników.

II    REALIZACJA TEMATU

Podział uczniów na 4-5- osobowe grupy. Każda grupa otrzymuje zestaw karteczek, charakteryzujących głównego bohatera: wesoły, radosny, smutny, zamknięty w sobie, małomówny, przestraszony, niezdecydowany, niezadowolony, zdenerwowany. Nauczyciel prosi, aby w momentach, gdy przerywa czytanie, dzieci podnosiły karteczki wyrażające te uczucia, które -ich zdaniem - przeżywa bohater opowieści.

Prowadzący głośno czyta opowiadanie C. Nitsch pt. ..Historia o Tomku Tralala i o księżycu".

Nie podaje zakończenia opowiadania, lecz prosi uczniów o dopisanie go według własnego pomysłu, zadając pomocnicze pytanie:

- Jak myślicie, jaką radę otrzymał Tomek od księżyca?

Następuje ..burza mózgów" i spisanie pomysłów. Pracom tym towarzyszy muzyka relaksacyjna z płyty CD.

Liderzy poszczególnych grup odczytują ułożone przez siebie zakończenia. Następuje dyskusja na temat różnych wariantów rozwiązania problemu, sprowokowana przez prowadzącego zajęcia. Na koniec nauczyciel odczytuje zakończenie C. Nitsch.

III    ZAKOŃCZENIE

Proponujemy zabawę „Pola uczuć”. Układamy cztery jednakowej wielkości arkusze brystolu (blisko siebie na podłodze). Każdemu z tych „pól” przyporządkowujemy określone uczucie, np. pole A - złość, pole B - radość, pole C - strach, pole D - smutek. Po kolei każdy uczestnik przechodzi przez wszystkie pola uczuć. W zależności od tego, na którym z nich znajduje się w danym momencie, musi wyrazić przypisane mu uczucie tak, aby było ono dobrze widoczne dla widzów. Następnie przeprowadzamy rozmowę: Jakie uczucie można było najłatwiej pokazać, a które najtrudniej? Która osoba była najbardziej przekonywająca?

IV    INFORMACJA ZWROTNA

Rundka - uczestnicy siedząc w kręgu, odpowiadają na pytanie: Z czym wychodzisz z dzisiejszych zajęć?

¹⁴ C. Nitsch. Rajki pomagają dzieciom. Opowieści, które uzdrawiają, pocieszają i dodają odwagi. Bertelsmann Media, Warszawa 200!.

^!> IMyta CD., Moods. REFLECTION, Star Direct, Londyn 1994

43