Pierwsze miesiące eksploatacji ujawniały wady samolotów M.S. Zareagowano na to natychmiast. Od października 1939 r. dodano opancerzenie kabiny pilota i wzmocniono konstrukcję kadłuba i usterzenia.
Powstały także dwa nowe projekty oznaczone M.S.-409 i M.S.-4JO. Pierwszy z nich, niezrealizowany, przewidywał rozwiązanie układu chłodzenia wzorowane na M.S.-S40 (stała chłodnica pod silnikiem). Drugi projekt, który powstał w zimie 1939/40 w oparciu o pierwsze doświadczenia bojowe, radykalnie zlikwidował wady konstrukcyjne Morane’a 406C1. Ruchomą chłodnicę zamieniono na stałą, w skrzydłach umieszczono cztery elektrycznie ogrzewane km MAC1934 z zapasem 550 naboi na każdy, zastosowano celownik odblaskowy oraz elektryczno--pneumatyczny spust broni o małej bezwładności. Pierwszy prototyp M.S.-410, jeszcze z ruchomą chłodnicą przebudowany z M.S.-40GCI Nr 1028, został oblatany w styczniu 1940 r. Zamierzano przebudować znacznego zwiększenia zasięgu samolotów M.S. W grudniu 1939 r. na M.S.-406C1 Nr 1005 wypróbowano podskrzydłowr zbiorniki paliwa o |>ojrmności 148 dms, przedłuż jącc zasięg samolotu do 1500 km. W styczniu 1940 r. zamówiono 100 kompletów instalacji, które jednak użyto dopiero w 1941 r. w lotnictwie Vichy.
M.S.-406C1 wzbudził duże zainteresowanie za granicą. Już w 1937 r. prowadzono z Belgią rozmowy dotyczące sprzedaży licencji, ale pierwszego zakupu dokonała we wrześniu 1938 r. Szwąjcaria; kupiono dwa M.S.-40 wraz z licencją. Piatowce były produkowane w zakładach EFW (Eigenossischcs Flugzmgwerk) w Emmen, a silniki w zakładach Saurtr (Sl.M). W okresie od wTześnia 1939 r. do lipca 1940 r. wy-
M.S.-406C1 Nr 929 (L 958) na lotnisku Montpellier (czerwiec 1940 r.). Maszyna ma nietypowo umieszczony numer eskadrowy na kadłubie
500 maszyn na standard M.S.-410, ale do 25 czerwca 1940 r. wykonano zaledwie około 150 nowych skrzydeł i zmontowano kilkanaście maszyn. Po kapitulacji Francji kontynuowano modernizację, tak że ogólna liczba M.S.-410 wyniosła około 70 sztuk, ale tylko część miała zmodernizowaną, stalą chłodnicę.
Oprócz tych dwóch projektów powstała koncepcja
produkowano 80 maszyn oznaczonych D-3800; otrzymały one numery J-3 do J-82. W 1942 r. wyprodukowano jeszcze dwa egzemplarze jf-83 i J-84. W stosunku do francuskich M.S.-406C1 szwajcarskie M.S. miały inne wyposażenie radiowe i maszty antenowe oraz skrzydłowe km bez charakterystycznych bąblowych osłon.
4