25131 img433 (5)

D. Chlebna-Sokól, D. Kardas-Sobantka

występuje w śpiączce cukrzycowej i schorzeniach nerek; spadek pH we krwi powoduje pobudzenie ośrodka oddechowego, następuje hiperwentylacja powodująca wyrównanie kwasicy przez usuwanie CO2;

oddech Biota - okresy regularnego oddechu pojawiają się na przemian z przerwami w oddychaniu; występuje w uszkodzeniu mózgu;

oddech Cheyne-Stokesa - naprzemiennie okresy płytszego i głębszego oddychania, gdy uszkodzony ośrodek oddychania reaguje na znaczny wzrost CO2; jest spotykany w schyłkowej niewydolności serca i nerek, guzach mózgu, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych;

oddech rybi (chwytanie powietrza) - pojedyncze, nieregularne, głębokie oddechy przerywają okres bezdechu; obserwuje się w agonii;

oddech stękający - nieznacznie wydłużonemu wydechowi towarzyszy nieartykułowany dźwięk.

Prawidłowa częstość (liczba na minutę) oddechów zależy od wieku dziecka; poniżej podano dla przykładu wartości w niektórych okresach życia:

wcześniak	40-60
noworodek	38-42
3. miesiąc życia	30-35
6. miesiąc życia	24-29
1. rok życia	23-24
5. rok życia	18-22
15. rok życia	16-18

Spośród zaburzeń w oddychaniu zwrócenia uwagi wymagają:

Stridor (świst wdechowy) jest to szmer oddechowy powstający w czasie przesuwania się silnego strumienia powietrza przez

zwężenie w drogach oddechowych. Może być spowodowany przeszkod^jw. ttosie..(sap&ui niemowląt, ciało, 3bee,.zwężenię, Jozdraj^, gardle Jopadanie j ęzyka w, utrację .świadomości, zalecanie obfitej......wydzieliny -w porażeniu potykania) lub krtani

(wrodzony świt krtaniowy lub połączony ze szczekającym kaszlem i/lub chrypką w zakażeniach).

Duszność (utrudnione oddychanie) - subiektywne odczucie braku powietrza zależne również od psychiki dziecka i jego sytuacji życiowej; charakteryzuje się obecnością objawów obiekty wych, jak:

zaburzenia w zakresie częstości (przyspieszenie, zwolnienie - tachypnoe, hradypnoe), głębokości (hiperwentylacja, hipo-wentylacja) i rytmu oddechu;

szmery dodatkowe spowodowane przez prąd powietrza;

(•J nieprawidłowe ruchy klatki piersiowej lub brzucha;

(•) przyspieszona czynność serca;

(•) zmienione zabarwienie skóry i/lub błon śluzowych - sinica, bladość, zaczerwienienie przy zatruciu tlenkiem węgla; _v») zaburzenia koordynacji układu autonomicznego - wymioty, biegunka, wahania ciśnienia tętniczego; i • kaszel, zmiana głosu i mowy.

U najmłodszych dzieci do oceny wzmożenia wysiłku oddechowego pomocna może być skala zaburzeń oddychania noworodka wg Silvermana:

61