25683 str 8 089

88 [PIEŚNI]

^6S Wszytkich z kupy rozsuła Niemądra kanikuła.

Róża głowę, a biodry bylica opasze,

Synowie, dzisia nasze!

Niechaj prosto z piwnice przyniosą dzban wina!

⁷⁰ Pociecha, kto ma syna,

Byle grzecznego — przydam —

Bo się głupiego wstydam.

Ale ja nieszczęśliwy opak tłumaczę,

Gdy syna swego płaczę.

⁷⁵ Nie noś wina, nie daj mi najlepszego trunku W niezmiernym frasunku.

Wszyscy z mego przykładu Bójcie się upadu.

Miałem — nie mam, śpiewałem — dziś wyję, niestoty! ⁸⁰ Mego wesela poty,

Póki dwudzieste wtóre lato nie przyspieszy.

Cóż mię teraz pocieszy?

Nie znam wiosny i lata.

Tak wielka moja strata.

⁸⁵ Precz ode mnie zabawki, precz wszytkie rozkoszy,

Jako wiatr dym rozpłoszy,

Tak troska po zginionym wdzięcznym moim synu Nie ma, nie ma terminu.

w. 65 rozsuć — rozsypać, rozpuścić, w. 66 kanikuła — upał. wakacje letnie.

w. 67 bylica — roślina, którą opasywano się w czasie sobótek świętojańskich: przypisywano jej własności czarodziejskie, w. 79 niestoty — niestety, w. 80 poty — poty.

w. 81 Póki [...] nie przyspieszy — Stefan Potocki zmarł w dwudziestym drugim roku życia.

w. 88 termin — koniec, kres, granica.

Owszem, co cieszy ludzi,

⁹⁰ To mnie na sercu nudzi.

Bez niego śmiech nie śmieszny, jałowa zabawa,

Z gęby lezie potrawa,

Wina mi nie są winmi, nie miodami miody,

Piwo gorsze od wody,

⁹⁵ Jedna tylko gorzałka.

Serce gore, gęba łka.

Słońce ziemię, mnie troska piecze bez przestanku;

Nie masz cię, mój kochanku,

Co mnie gorzej niźli wół Falarydów smaży.

¹⁰⁰ Sama mię śmierć wyważy.

Jego śmierć mię kaleczy,

Moja tę ranę zleezy.

6. PIEŚŃ ALBO TREN XL OD JESIENI

Żyzna jesień! To, co się na wiosnę zieleni,

Co przez lato dojźreje, zbieramy w jesieni. Trzeszczą piętra pod żytem.

Są i pszenice przy tern.

⁵ Są owsy, są jęczmiony, groch i tatarki.

Za ziarko dał Bóg dziesięć, bodaj z Nim frymarki! Że nawieziono szumno.

Ledwie nie puknie gumno.

w. 95—96 gorzałka [...] łka — kalambur: gorzałka — gore i łka. w. 99 wół Falarydów — Falaris, tyran Akragas (Agrygent) na Sycylii w VI w. p.n.e. zasłynął jako okrutnik, gdyż skazańców umieszczał w byku z brązu (byk Falarisa), pod którym rozpalano ogień.

w. 100 wyważyć — uwolnić, wyzwolić.

6. PIEŚŃ ALBO TREN XL OD JESIENI w. 8 puknąć — pęknąć.