str 8 039

38 TRANSAKCYJA WOJNY CHOC1MSKIFJ

8⁵⁰ Pewnie by do jednego kazał wiesić ciury".

Tak mówił Lubomirski i sam nie bez gniewu Każe z nich kilkunastu wnet przysądzić drzewu,

Przy licu na gorącym porwanych terminie;

Aleć nie wyrównała ona kara winie;

⁸⁵⁵ Aż sam Bóg, sprawiedliwy w krótkim czasie sędzi. Słuszną plagą krzywdę swą, owych krew opędzi. Sroższym być podczaszemu sędzim należało,

Żeby po nim dekretu już nie poprawiało,

W tak jawnej krzywdzie, niebo; najmniej by nie zgrzeszył 86° Największą surowością; ale się pospieszył K’woli Chodkiewiczowi, żeby go nie ranił W serce; prętko i cicho tak srogi grzech zganił.

O jednę w Rzymie głowę czterysta głów legło,

Żeby tylko zabójcę w tym rzędzie dosięgło,

⁸⁶⁵ Kiedy się wszyscy przeli; bo wielkie przykłady Bez niesprawiedliwości nie bywają rady.

Nic to pomście za taki eksces nie przeszkadza Do słuszności, choć tam co krzywdy się zawadza.

[...]

w. 852 przysądzić drzewu — tj. powiesić.

w. 853 lice — dowód winy, dowód rzeczowy; na gorącym [...] terminie — przyłapanych na gorącym uczynku, w. 855 sędzi — sędzia, w. 862 grzech — rkps: gniew.

w. 865 przeć się — wypierać się, przeczyć, zaprzeczać, w. 865 — 866 bo wielkie [...] rady — wielkie wydarzenia rzadko obywają się bez niesprawiedliwości.

WOJNY CHOC1MSK1EJ CZĘŚĆ SZÓSTA

[■■■]

Jeszcze dzień był, jeszcze się nad światem nie trzęsła Konsulu⁸⁷⁰ Rosa, kiedy Chodkiewicz pozrucane przęsła kic.kia Szańców swoich naprawił, do której roboty

Zgarnął wszytkie niemieckie i polskie piechoty.

Za czym słońce zapadło; same tylko zarze Świeciły, kiedy spraszać każe komisarze,

⁸⁷⁵ Którym to, co ustawnie w piersiach swoich knuje, Żeby dać Turkom pole, znowu proponuje;

Żeby wszytkie respekty, wszytkie względy minąć,

W Bogu ufność położyć i raz się ochynąć;

Już nam ludzie nużnieją; już prochu z ołowem ⁸⁸⁰ Nie staje; o królu coś słychać aż za Lwowem,

Który nim z szlachtą stanie nad Dniestrowym brzegiem, My będziem konie karmić, będziem strzelać, śniegiem; Co gorsza, siła chorych, siła się wykrada;

Leda sobie przyczynkę do Kamieńca zada,

⁸⁸⁵ Tyleż Borysa widać, i by ich nie trzymał

Dniestr, by ich i za Dniestrem Tatarzyn nie imał, Ledwiebyśmy przy trzeciej części już zostali.

przy w. 870 konsulta — narada.

w. 870 przęsło — wiązanie, warstwa, umocnienie.

w. 873 zarze — zorze.

w. 876 dać [...] pole — wydać Turkom bitwę, stanąć do walki z Turkami na otwartym polu.

w. 878 ochynąć się — wychylić się, odważyć się. w. 879 nużnieć — nędznieć.

w. 884 Leda [...] zada — z byle powodu uciekają do Kamieńca Podolskiego.

w. 885 Borys — tu: chłop.

w. 886 nie imał — rkps: nie trzymał.