str 8 059

58 TRANSAKCYJA WOJNY CHOC1MSKIEJ

¹³⁶⁵ Który mu się z urody uda i kibici,

J^yka Z obudwu rącz Turczyna za piersi uchwyci,

A kiedy na powodzie nie chce iść i zrzędzi.

Piotr go młodszy obuchem za plecy popędzi.

Toż go co w koniech skoku z przetarganą brodą 13⁷⁰ p_rosto ku obozowi do hetmana wiodą.

Ale i tu się mało Lubomirski sprawił,

Bo nikomu imprezy Osman nie objawił.

Drudzy dwaj przy rodzicu i z prawa, i z lewa Jako baszty, jako dwie nieułomne drzewa,

¹³⁷⁵ Rum sobie szablą czyniąc, następują śmiele,

Kędy się im do wiecznej sławy droga ściele.

Już się Turcy postrzegli, co dotąd jak niemi Stali, skoro swych tysiąc obaczą na ziemi,

Którym ich garść tak mała naszych prawie z garła, i38° o wstydzie nie wrócony, o hańbo, wydarła.

Toż miesiącem Husseim zakrążywszy krzywym Zawrze naszych jak w bani, a ci sercem żywym Bojaźń w męstwo obrócą; w ostrzu tylko broni Swe nadzieje po Bogu kładą, że z tej toni 1385 Wynidą; tam Lipski jak Leonidas drugi

Umrzeć chce zwyciężając; krwawe zewsząd strugi Szumią i którąkolwiek rzuci cugle stroną,

Jako trzcina poganie, jako słoma płoną.

Nigdy tak bystra Wisła nie rozbierze brzegów i39° K.iedy ją z roztopionych wesprze wiosna śniegów. Jaką dziurę w pogaństwie garść ludzi tak mała

w. 1367 powód — powróz, sznur, w. 1371 sprawić się — dowiedzieć się. w. 1372 impreza — zamysł, plan. w. 1375 rum — plac, wolne miejsce.

w. 1385 Leonidas — król Sparty, zginął razem ze swoim oddziałem broniąc w 480 r. p.n.c. wąwozu termopilskiego przed przeważającymi silami Persów pod dowództwem Kserksesa.

Przy mężnym wodzu ostrą szablą rozkopała. Któremu już niesyte śmierci ludzkich jędze Bystrolotnym wrzecionem dowijały przędze;

¹³⁹⁵ Koń pod nim, uderzony arabskim dziretem,

Padł na ziemię i pana tymże zbył impetem;

Co gorsza, że mu nogę onym obaleniem Gdzieś do skały przycisnął pospołu z strzemieniem. Tak ci wiekopomnymi żywota przykłady 1400 przedłużywszy, gęstych strzał i kiścieniów grady Lipski Osuty, stratowany szkapimi kopyty, poiegi Bogu dał nieśmiertelną duszę w depozyty,

Ciało — synom, które ci z gorzkich łez kąpiele W Kamieńca Podolskiego złożyli kościele.

¹⁴⁰⁵ Tam, zadawszy na sercach niezleczone smutki Domowi swemu, czeka anielskiej pobudki I już Tatr Pirenejskich nieprzebytym wałem Zaległ Turkom tamten próg swoim zacnym ciałem. Starszy bierze chorągiew po rodzicu łubem, i4i° p₀₍j przysięgą się wiecznym zawiązawszy ślubem, Że mu żadne na świecie prócz pogańskiej juchy Aposiro- Zakrwawionego serca nie zgoją flejtuchy. pik-    Straciwszy naszy wodza nie zaraz się trwożą,

W Bogu, w sercu a w szabli ufność swą położą ¹⁴¹⁵ I tam, gdzie im na odsiecz Wejer lonty kurzy, Skoro się krwią turecką każdy upurpurzy, Kilkunastu straciwszy odwodem się puszczą,

w. 1393 jędze — Parki (Mojry), trzy boginie ludzkiego życia, w. 1395 dziret — dziryt, oszczep, w. 1396 impet — zamach, raz.

w. 1400 kiścień — bicz z ołowianą kulą, broń turecka, w. 1407 / już Tatr — rkps: / Tatr; Tatry — tu: góry. w. 1412 flejtuch — opatrunek, szarpie, w. 1417 odwodem się puszczą — ustępują, cofają się.