RODZINY ZWRACAJĄCE NIEWIELKĄ UWAGI} NA FORMY ŻYCIA KULTURALNEGO (6 NA 36, CZYLI 1/6 BADANYCH)
Rodzin tych nie wyróżniała ani struktura, ani poziom życia ekonomicznego, choć skłonne są uważać, że mają złe warunki. Ten typ rodzin dostrzeżony był wśród najniżej wykształconych (wykształcenie podstawowe obojga lub chociaż jednego z rodziców). Dorośli nic przywiązują uwagi do form życia codziennego, np. sposobu spożywania posiłku, języka, ubioru, jeśli nie jest to święto. Nie zwracają też uwagi na te elementy zachowań u dzieci. Praca ma znaczenie, ale tylko w wymiarze ekonomicznym. Ponieważ dzieci - w tym rozumieniu - nic pracują, ich zajęcia, jeśli nic odbiegają zbytnio od tego, co pr/.yjęli za normę, nic absorbują ich uwagi. Mają się bawić, być posłuszne i nie przeszkadzać. To w tych rodzinach dominują ojcowie dystansujący się wobec problemów dziecka, a oboje najczęściej wyrażają roszczenia wobec szkoły, aby przejęła jak najwięcej fonu opieki.
Dzieci obserwują wypoczynek rodziców w formie biernej, mało urozmaiconej, wśród których oglądanie telewizji należy do rytuału codziennego, a spotkanie towarzyskie, imprezy lokalne, wyjazdy (z reguły jakiś przymus zewnętrzny) mają charakter okazjonalnego świętowania i są pewnym naruszeniem nawet nic tyle monotonii, ile wręcz porządku. Wypoczynek tej grupy dzieci jest jak najbardziej nieprawidłowy, gdyż w dużej mierze jesl to czas „pusty", nieatrakcyjny, a brak kontroli ze strony dorosłych otwiera szanse różnym zachowaniom dewiacyjnym.