C. Wykrywanie obecności wodorowęglanów wapnia i magnezu
Do zlewki o pojemności 600 cm3 wlać 200 cm3 badanej wody i przykryć j<| szkiełkiem zegarkowym. Zagotować i utrzymywać w stanie wrzenia przez około 15 - 20 minut. Po ostudzeniu wylać wodę do drugiej zlewki i zatrzymać do następnego doświadczenia. Do zlewki z osadem dodawać kroplami po ściankach roztwór HC1 o stężeniu 1 mol/dm. Obserwować zachodzące zmiany. Sformułować wnioski i zapisać równania zachodzących reakcji.
D. Wykrywanie obecności jonów żelaza(]II)
Do roztworu z poprzedniego ćwiczenia (po oznaczeniu wodorowęglanów) dodać 3 cm3 roztworu HN04, o stężeniu 6 mol/dm3, zagotować, a po oziębieniu dodać 5-8 kropel roztworu NH4SCN o stężeniu 1 mol/dm3. Powstanie czerwonego zabarwienia świadczy o obecności jonów Fc2+.
Doświadczenie 3. Oznaczanie twardości wody A. Oznaczanie twardości wapniowej
Do próbki badanej wody o objętości 100 cm’ dodać 5 cm3 roztworu NaOH o stężeniu 2 mol/dm' i szczyptę mureksydu, po czym niezwłocznie miareczkować 0.01 mol/dm roztworem wersenianu disodowego (EDTA), do zmiany barwy roztworu na ciemnofioletową.
Twardość wapniową wody obliczyć ze wzoru:
Tc a = vedta • cedta ' 56.08 [°n]
U
gdzie:
vedta — objętość EDTA [cm3]
cedta — stężenie molowe roztworu EDTA [mol/dm3]
56.08 - masa milimola CaO [mg]
B. ^Oznaczanie twardości węglanowej \
Twardość węglanową oznacza się metodą acydymetryczną, miareczkując prób kę wody kwasem solnym wobec wskaźnika - oranżu metylowego. Podczas oznaczania twardości węglanowej tą metodą zachodzą następujące reakcje:
Ca(HCO.v)2 + 2HC1 -» CaCl2 + 2H20 + 2C02 Mg(HC02)2 + 2HC1 -» MgCl2 + 2H2Q + 2C02
Do kolby stożkowej odmierzyć 100 cm3 badanej wody, a następnie dodać kilka kropli oranżu metylowego. Badaną próbkę wody miareczkować 0.01 mol/dm’ kwasem solnym do zmiany zabawienia z żółtej na cebulkową. Twardość węglanową wody obliczyć ze wzoru:
l 7’wf28:vHc|-CHCI t"nJ
gdzie:
VHCI ~ objętość roztworu HC1 [cm3] cj id - stężenie molowe roztworu HC1 [mol/dm3]
|C. Oznaczanie twardości ogólnej!
Twardość ogólną wody oznacza się metodą kompleksometryczną, miareczkując próbkę wody wersenianem disodowym (EDTA) wobec wskaźnika - czerni eriochromowej.
Do kolby stożkowej odmierzyć 100 cm’ badanej wody, a następnie dodać około 2 cnr buforu amonowego (pH = 10) oraz szczyptę czerni eriochromowej. Badaną próbkę wody miareczkować roztworem wersenianu disodowego (EDTA) o stężeniu 0.01 mol/dm3 do zmiany barwy roztworu z fioletowej na niebieską. Twardość ogólną wody (Ta) obliczyć ze wzoru:
To =CEDTA VEDTA 56.08 [°n]
gdzie:
VEDTA - objętość EDTA [cm3]
CEDTA_ stężenie molowe wersenianu disodowego 56.08 - milimol CaO [mg]
Doświadczenie 4. Porównanie skuteczności metod usuwanie twardości wody
Przygotować pięć zlewek o pojemności 250 cm3. Do każdej z nich odmierzyć 150 cm3 wody wodociągowej i 100 cm3 wody destylowanej. Następnie wsypać do pierwszej zlewki łyżeczkę węglanu sodu - Na2C02 ( metoda sodowa), do drugiej
2 U