32964 stat miejsc 3

podobnego typu mogą wystąpić również w pasie belki (rys. 6-41), gdy jego szerokość b z każdej strony środnika jest duża w porównaniu z grubością g_p.

W blachownicach wysokich o cienkich środnikach, gdy zastosowane są żebra podłużne, środnik podzielony jest na płyty o bokach e i b₁. Układ naprężeń normalnych na krawędziach poszczególnych płyt jest odmienny (rys. 6-42), a więc występują naprężenia ściskające ułożone w postaci trapezu na górnej płycie, a naprężenia ściskające i rozciągające w postaci dwóch trójkątów oraz naprężenia rozciągające w postaci trapezu na dolnej płycie.

Rys. 6-41. Odkształcę-nia pasa belki

Rys. 6-42. Naprężenia normalne w środniku belki w przypadku zastosowania żeber podłużnych

W tej sytuacji dolne, posłużne żebro nie jest konieczne z uwagi na rozciągające naprężenia normalne i jego pozostawienie zależy od wielkości naprężeń stycznych.

Z rozważanych przykładów wynika, że zagadnienie stateczności miejscowej można sprowadzić do obliczenia kilku różnych płyt prostokątnych, opartych na pasach i żebrach poprzecznych (przy zapewnieniu odpowiedniej sztywności żeber) oraz ewentualnie na żebrach podłużnych.

Poszczególne płyty są obciążone na krawędziach naprężeniami normalnymi i stycznymi, przy czym do celów praktycznych (normalizacyjnych) przyjmuje się schemat statyczny w postaci płyty przegubowo podpartej na czterech krawędziach.

Pierwsze rozwiązanie przegubowo podpartej płyty, znajdującej się pod działającym podłużnie, równomiernie rozłożonym obciążeniem, dał w 1891 r. Bryan, a opracowanie wyników swoich badań, dotyczących takich płyt, opublikował Timoszenko w 1936 r. (Theory of elastic stability, New York). Zagadnienie to rozwiązywali również: Stussi, Br o ude, Kollbruner, Wanzenried, Dubas, Chwalla i inni.

Zagadnieniem stateczności środnika współpracującego z pasami belki zajmowali się: Brezina, Chwalla, Proste, Rendulic, Sutter oraz Wiśniewski [87].

Do określenia naprężeń krytycznych, powodujących wyboczenie płyty prostokątnej, swobodnie podpartej wzdłuż czterech krawędzi i obciążonej równo-

357