130
Takie ustosunkowanie się Vyapiarzy do chrzęścijaństwa rzutowało na ich praktyczne postępowanie w dziedzinie odprawiania obrzędów kultowych i doprowadziło do powstania piorwszyoh kultów cargo, tzn, zorganizowanego zestawu obrzędów religijnych odprawianych w tym celu, aby Bóg zesłał europejskie towary (oargo). Dlatego przede wszystkim należy przyjąć chrześcijaństwo v całości i powinni Je przyjąć wszyscy; ludność powinna przygotować się do przyjęcia chrztu, chodzić do kościoła, modlić się, brać udział w różnego rodzaju spotkaniach i posyłać dzieci do szkół misyjnych oraz wykonywać wszelkie polecenia misjonarzy. Uważano Jednak, że tylko wtedy nadejdzie cargo, Jeżeli wszystkie tabu naznaczone przez misjonarzy będą ściśle przestrzegane. Należy więo odrzucić . tradyoyjne obrzędy i zwyczaje, które odrzucają misjonarze i Bóg (poligamia, czary, obrzędy ku czci przodków, tańca rytualne, obrzędy inl-cjaoyjne), gdyż pochodzą one od szatana i zagradzają drogę nadejśoiu oargo1
Viara w cargo z trzeoiego etapu rozwoju szerzyła się przede wszystkim na wybrzeżu, lecz w miarę odkrywania interioru i penetrowania go przez patrole administracyjne przenikała w głąb lądu i zataczała coraz szersze kręgi. Trudno jest podać liozbę osób, które znajdowały się pod wpływem tej wiary, można jedynie przypuszozaó, te była ona znaozna, gdyż w tym ozasie misje chrześcijańskie bardzo poszerzyły zakres swych wpływów. Niektórzy badacze sądzą, że więcej niż 50 # ogółu ludnośoi regionu opowiedziało się za ąuasi-chrześcijańską doktryną oargo z tego o-kresu11^. Poważny wpływ na szerzenie się wiary w cargo w tym czasie mieli ewangeliści i pomocnicy misyjni. Byli oni nauczycielami religii i starali się wypełniać swe zadanie wzorowo i gorliwie. Nagły Jednak wzrost liczby chrześcijan sprawił, że trzeba było zatrudnić pomocników i mniej wyszkolonych nauczycieli religii. Praoująo z dała od swyoh rodzinnych stron, wyobcowani od tradycyjnych struktur, społeoznych oraz mniej kontrolowani przez misjonarzy, zaczęli tracić stopniowo łąozność ze wspólnotą kościelną i wracać do dawnych wierzeń religijnych. Wynagrodzenie za wykonywaną pracę było stosunkowo niskie, toteż chętnie szukali możliwości polepszenia swej sytuacji finansowej w szerzących się pogłoskach o łatwym zdobyciu cargo. A ponieważ mogli łatwiej niż kto inny wpływać na ludność, gdyż opowiadali jej, że znają klucz do zdobycia dobrobytu, wnet zajęli pozycję wioskowych liderów i całkowicie kontrolowali środowisko, w którym pracowali. Zachęcali do przyjmowania chrześcijaństwa, ale tłumaozyli Je na swój sposób; czytali Biblię, lecz wkładali w jej tekst nową treść, nauczali religii chrześcijańskiej, ale interpretowali ją na swój sposób. ¥ tym okresie rozwoju
11^ Por. E.F. Hannemann, art.cyt., s. 9^*ł» R. Insolmann, Letub. The Cult of the Seoret of Wealth, Hartford s. 125.