38063 MRR3

niętj ch Nawet taka teofania, jaką objawiają mistycy chrwfaŁ^ / wzbudza w wielu osobach nie tylko pociąg, ale I chęć (niezalc żnie od — rary. jaką nadamy tej chęci odtrącenia: niei^S pogarda, lęk, zamierzona ignorancja, sarkazm Itp.). [

Widzieliśmy, że przejawy niezwykłości i nadzwyczajności znj— ją zwykle do obawy 1 ucieczki. Niektóre |n zykłady tabu 1    *

Istot ł przedmiotów tabuk znych odkryły przed nami mechao|gj7 dzięki któremu kratofanie tego, co niezwykłe, szkodliwe, tajenutfca Md , są wyodrębnione z normalnego biegu doświadczeń. To rębnienie ma nieraz skutki pozytywne — nie sprowadza się do ią£ locji, lecz waloryzuje. Na przykład brzydota i kalectwo wyodrębnia ją osoby, które są nimi dotknięte, ale równocześnie je -tii|_w>^ „Wśród Indian Odżibwejów wielu ludzi nazywa się cłtrwną^ tylko dlatego, źe są brzydcy lub kalecy, choć sami twierdzą, że •% znają się na sztuce czarodziejskiej. Wśród tych Indian ludzie mą. tani za czarowników mają przeważnie wygląd nędzny 1 odpycha* jąey. Reade zapewnia, że w Kongo wszyscy karli I albinosi zcetają kapłanami. Nie można wątpić, że szacunek, jaki otacza tą Uecą ludzi, ma swe źródło w przekonaniu, że są oni w posiadaniu jakiej) tajemniczej mocy” (N. Soderblcrm, Otw 1'lcail daru 1'histołre, Park 1937, a. 22).

Fakt, że szamani, czarownicy 1 znachorzy rekrutują się prać ważnie spośród neuropatów lub tych, którzy mają nadwerężony^H stem nerwowy, wynika również z prestiżu, jakim się cieszy to, « niezwykłe i nadzwyczajne. Tego rodzaju stygnie ty są znakiem wybrania Cl, którzy są nimi dotknięci, muszą się poddać bśatwcaa M duchom, które je w ten sposób wyróżniły, gdy stali się kapłanem szamanami lub czarownikami. Jasne jest, że wybranie to nie iMH dokonuje się za pomocą takich szczególnych cech fizycznych (brzydota. kalectwo, zbytnia nerwowość itp.); powołanie religijne przychodzi często w czasie ć wiczeń rytualnych, którym — dobnwtlfl lub wbrew swej woli — poddaje się kandydat, albo w wynika M lekcji dokonanej przez czciciela fetyszy (Sodcrblem, s. 20 nsl Ak zawsze chodzi tu o wybranie.

7. Mana. .To, co nie zwykle i nadzwyczajne, stanowi epifanie (di pokojące: oznaczają one obecność czegoś innego niż to, co naturątaą obecność lub przynajmniej wezwanie (w sensie pr isanai —nla> (MM

za_