382 10. TEORIE I NURTY W NAUCE O ZARZĄDZANIU
należało zmienić podejście do organizacji i zarządzania. Dla tego okresu charakterystyczna była tzw. orientacja rynkowa przedsiębiorstw. Podstawowym problemem dla nich jest bowiem dotarcie do klienta o zróżnicowanych potrzebach. Rynek staje się coraz bardziej wymagający. Klienci zaczynają zwracać uwagę na jakość i niezawodność wyrobów i usług, a potrzeby w tym zakresie coraz częściej przybierają charakter indywidualny. Sposobem na sprostanie nowym wyzwaniom jest aktywna postawa przedsiębiorstw wobec rynku. Jej przejawem jest wzrost produkcji i jej dywersyfikacja oraz odpowiednia polityka cenowa. W układzie funkcjonalnym przedsiębiorstwa pojawia się nowa funkcja, mianowicie marketing. Jego zadaniem jest m.in. aktywna promocja i dobór sprawnych kanałów dystrybucji. Rynek nie jest jedynym elementem otoczenia w istotny sposób oddziałującym na przedsiębiorstwo. W tym okresie można zaobserwować aktywizującą się rolę państwa jako podmiotu polityki, której urzeczywistnieniu mają służyć w pewnym zakresie wymagania stawiane przedsiębiorstwom. Wzrasta również siła społeczeństwa; także ono stawia przedsiębiorstwom - w sposób zorganizowany - coraz więcej wymagań. Ten charakter otoczenia nazywa się przekształcająco-oddziałującym.
Wymienione uwarunkowania skłoniły badaczy do przyjęcia nowej optyki w badaniach organizacji. Oparto ją na paradygmacie równowagi sytuacyjnej.