Mieczysław MALEWSKI
Rozdział III
(Pojęcie „nauka** jest pojęciem wieloznacznym. Najczęściej używa się go Vtrzechodmiennych znaczeniach. W pierwszym z nich,mauka to system instytucji naukowych. InstytucjoMlny charakter współczesnej anamgogiKi nleDnazj najmniejszych wątpliwością Bez trudu można wskazać liczne katedry, zakłady i iiis^tu^niaukowe^zajmujące się badaniem edukacji dorosłych, poświęcone tej problematyce czasopisma naukowe, profesjonalne stowarzyszenia badaczy oświaty dorosłych o zasięgu krajowym i europejskim.
W drugim znaczeniu maukajutożsamiana bywa z wiedzą naukową. O istnieniu jakiejś nauki świadczy f^F,^regitymuje się ona zgodnymi'z przyjętymi kryteriami naukowości twierdzeniami, prawami i teoriami procesów i zjawisk składających się na statutowy dla niej obszar eksploracji. Sukcesywnie i z dużą regularnością ąndragodzy publikują okresowe podsumowania dorobku po--zna^yczego swojej, dyscypliny, wyliczając składające się nań, najbardziej znaczące książki, artykuły i rozprawy . Zabieg ten jest nie tylko demonstracją sukcesów dyscypliny w wewnątrznaukowym podziale pracy. Ma on również legitymizować i umacniać jej instytucjonalną pozycję w świecie nauki.
W trzecim znaczeniu 'pojęcia „nauka” używa się na określenie specyficz-(ńegQ, właściwego tylko poznaniu naukowemu instrumentarium badawczego.^ Innymi słowy, nauka to wolumen wysoce profesjonalnych metod, technik i na-rzędzi^ procedur i strategii oraz kompetencji poznawczych niezbędnych dla
^ K. Wojciechowski: Osiągnięcia, braki i potrzeby pedagogiki dorosłych w PRL. W: W. Okoń (red.): Stan i perspektywy rozwoju nauk pedagogicznych. Warszawa 1976; C. Maziarz: Stan i perspektywy rozwoju pedagogiki dorosłych. „Oświata Dorosłych” 1981, nr 3 i 4; E.A. Wesołowska: Stan badań oświaty dorosłych w Polsce. „Edukacja Dorosłych” 1994, nr 3; J. Półturzycki: Pedagogika dorosłych - stan, potrzeby i zadania rozwoju. W: „Rocznik Pedagogiczny” t. 18,1995, KNP PAN.