39741 Obraz2 (7)

114

w obszarze charakterystyki ogólnej, a tym samym starać się obciążać silnik warunkami odpowiadającymi otoczeniu minimalnego jednostkowego zużycia paliwa.

Z konstrukcyjnego punktu widzenia znaczenie charakterystyki ogólnej jest mniejsze. Jej sporządzenie wymaga nakładu pracy. Dlatego też na etapie prac rozwojowych, kiedy ostateczny kształt konstrukcji elementów czy zespołów silnika ustala się na podstawie wyników badań stanowiskowych, najczęściej nie wykonuje się charakterystyki ogólnej. Weryfikacji założeń projektowych, oceny poprawności konstrukcji, regulacji itp. dokonuje się najczęściej już na poziomie charakterystyk obciążeniowych, regulacyjnych czy charakterystyki pełnej mocy, bez konieczności wykonywania charakterystyki ogólnej.

Charakterystyka ogólna odgrywa ważną rolę w' modelowaniu silnika. Do oceny rozwiązań konstrukcyjnych jako funkcję kryterialną przyjmuje się często przebiegowa zużycie paliwa. W takich przypadkach wymagana jest symulacja zużycia paliwa przez silnik w całym obszarze jego pracy, konieczne jest więc zbudowanie funkcji opisującej zależność G_c od n i M_a. Stworzenie modelu silnika w postaci funkcji G_e(M₀, n) jest bardzo trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Dlatego też w zadaniach, w' których silnik jako jednostka napędowa nie zmienia się (np. w zadaniu doboru przełożeń skrzyni biegów pojazdu trakcyjnego), jako model silnika przyjmuje się wprost dyskretną postać charakterystyki ogólnej. Wartości G_e w punktach pośrednich charakterystyki, leżące pomiędzy punktami, dla których wykonywano pomiary, oblicza się przy założeniu linearnego przebiegu funkcji G_c(M₀)_n=_C0IV5, i G._.(n)_Mo=comt pomiędzy punktami zmierzonymi. Model taki jest bardzo prosty, łatwy do zastosowania, a obliczenie wartości funkcji kryterialnej wymaga niewielkiego nakładu czasu.

W zakresie wykonania charakterystyki ogólnej cytowana norma [42] wypowiada się lakonicznie. „Powinna być wykonana na podstawie odpowiedniej liczby charakterystyk obciążeniowych w zakresie prędkości obrotowych od minimalnych do maksymalnych”. „Zagęszczenie krzywych powinno być tak dobrane, aby zapewniało możliwie dużą dokładność nie zaciemniając wykresu”. Największe zagęszczenie krzywych dobiera się w otoczeniu minimum jednostkowego zużycia paliw'a. Najczęściej odstęp między pierwszymi krzywymi w tym obszarze jest równy 5 jednostkom, a kolejne krzywe są nanoszone w odstępach 10, 20, 50, a niekiedy nawet 100 jednostek sekundowego zużycia paliwa (g/kWh).

Krzywe ograniczające obszar pracy silnika na charakterystyce ogólnej (średnie ciśnienie użyteczne odpowiadające charakterystyce pełnej mocy, granica dymienia itp.) „należy nanosić z wykresów charakterystyk obciążeniowych” [42], Znaczy to, że norma zaleca wykonanie pomiarów' w obszarze wykraczającym poza obszar charakterystyki pełnej mocy.

Współrzędne stałych wartości jednostkowego zużycia są odczytywane z charakterystyk obciążeniowych. Z powyższego wynika pośrednio liczba wymaganych charakterystyk obciążeniowych. Jeżeli wcześniej w normie stwierdza się, że „liczba punktów pomiarowych do wykreślenia charakterystyk silnika powinna wynosić