40071 skanuj0038

sobie i nalewam do pełna, choć nic wiem, czy wypiję jeden łyk, trzy. dziesięć, czy też całą filiżankę. Kiedy przyjaciel daje mi prezent, darem jest też jego przyjęcie. W ten sposób spraw a jest zakończona. a potem przekonuję się, czy oddam prezent, czy zatrzymam go na jakiś czas.

Kiedyś zostawiłam torebkę w restauracji w Nowym Jorku. Jestem bardzo podekscytowana, gdy dzieje się coś takiego. Myślałam o niej, to była moja ulubiona torebka, i o tym. że ktoś znalazł pieniądze, portfel, wizytówki, notes, krem do rąk. długopisy, szminkę, nici dentystyczne, krople do oczu. wspaniały nowy telefon komórkowy, batonik oraz zdjęcia moich wnuków. Ofiarowanie zupełnie obcemu człowiekowi swoich rzeczy, a także świadomość. że dawanie jest równe posiadaniu oraz że dawanie jest również rodzajem posiadania, jest ekscytująca. <Nie znaczy to, że nie zablokowałam swoich kart kredytowych). Ale oczywiste było, że torebka miała należeć do innej kobiety. .Skąd wiem. że jej potrzebowała? Bo ją dostała.

W moim święcie nic ma przypadków. Kiedy jesteś miłośnikiem tego, co jest. twoje cierpienie się kończy.

21

UMYSŁ MISTRZYNI ZAWSZE JF.ST JEDNYM Z TAO.

Jest słowo, którym określam Boga: rzeczywistość. Nadaję rzeczywistości imię „Bóg", ponieważ ona rządzi. Jest. czym jest. i jest taka namacalna - to jest stół, krzesło, to jest but na twojej stopie, to są twoje włosy. Kocham Boga. Bóg, ono. jest takie solidne; całkowicie można na tym polegać. Nie glosujesz nad tym, co rob:, i nie czeka ono na twoją opinię lub pozwolenie. Możesz mu całkowicie zaufać.

Wiesz, że rzeczywistość jest dobra taka. jaka jest. ponieważ kiedy walczysz z nią, doświadczasz niepokoju i trust racji. Każda myśl, która wywołuje napięcie, to walka z rzeczywistością. Wszystkie myśli tego rodzaju to wariacje na następujące tematy: ..Powinno być inaczej, niż jest". „Chcę..." „Potrzebuję..." .On powinien..." „Ona nie powinna...”. Walka z tym, co jest. zawsze boli.

„To, co jest" to opowieść o przeszłości. Przeszłość to przeszłość. Zdarzyła się i nic nic możesz na to poradzić. Walczyć z czymś takim! Rozsądną alternatywą jest zadać pytanie: „Co mogę zrobić w tej sytuacji?". Przeszłość jest nauczycielem, jest życzliwa, jest zakończona. Ale tak długo, jak długo (udzie żyją z przeszłością, której nie podają w wątpliwość, tak długo żyją w przeszłości. A przede wszystkim jest to przeszłość, która nigdy się nic wydarzyła. Oni żyją w swojej opowieści o przeszłości. Umyka im to. co jest teraz, co jest prawdziwą przyszłością. Nigdy nie wiem, co się zdarzy. Wiem tylko, żc wydarzy się coś dobrego.

Ludzie całe życie spędzają, próbując zmienić przeszłość. Tego nie da sic zrobić. Przekonanie, że przeszłość powinna być inna, jest beznadziejne i masochistyczne. „Moja matka powinna