24979 pannaJulia016

124 AUGUST STRINDBERG

JEAN

Nic wiem, czy jest coś w lodówce. Zdaje mi się, że tylko piwo.

PANNA JULIA

To wystarczy! Jestem tak niewybredna, że iwolę je od wina.

JEAN    i

podchodzi do lodówki, wyjmuje butelkę piwa, otwiera ją, szuka w szafie szklanki.

i talerzyka, podaje piwo

Bardzo proszę!

PANNA JULIA

Dziękuję! A pan się nie napije?

JEAN

Wprawdzie nie jestem piwoszem, ale jeśli pani każe...

PANNA JULIA

Każe? Uważam, że jako uprzejmy kawaler może pan dotrzymać damie towarzystwa.    ;

JEAN    ‘

Bardzo słuszna    uwaga!

Otwiera drugą butelkę, bierzę szklankę

PANNA JULIA

Proszę wypić za moje zdrowie!

Jean ociąga się

Zdaje mi się, że ten duży chłopiec jest nieśmiały!

JEAN

żartobliwie parodiując, pada na kolana, podnosi szklankę w górę Zdrowie mojej    pani!    \    .

PANNA JULIA

Brawo! A teraz musi pan jeszcze pocałować mój bucik, i wszystko będzie znakomicie!

Jean waha się, ale zaraz śmiało bierze w dłonie jej stop( i delikatnie ją całuje Świetnie! Powinien pan był zostać aktorem.

JEAN

wstaje

Dajmy już temu spokój, panienko! Ktoś mógłby przyjść i nas zobaczyć.

PANNA JULIA

I co z tego?

JEAN

Całkiem po prostu zaczęliby plotkować! Gdyby panienka wiedziała, co gadali przed chwilą, to...

PANNA JULIA

Co takiego mówili? Proszę mi powiedzieć. — Niech pan siądzie!

JEAN

siada

Nie chcę pani dotknąć, ale używali takich wyrażeń, rzucali podejrzenia tego rodzaju, że... sama pani rozumie! Przecież pani nie jest już dzieckiem. A gdy ludzie widzą damę pijącą sam na sam z mężczyzną, choćby to nawet był tylko służący — i jeszcze w nocy, to...

PANNA JULIA

To co? A poza tym nie jesteśmy przecież sam na sam. Krystyna jest tutaj.

JEAN

.Tak, ale śpi.