pannaJulia036

164 AUGUST STRINDBERG

JEAN

Rozkaz nie brzmi nigdy uprzejmie! Czuje to pani teraz? Czuje pani?    >

Jean sam na scenie, wzdycha z ulgą, siada przy stole, wyjmuje notes i ołówek, od czasu do czasu co i głośno liczy. Niema scena do chwili;, kiedy wchodzi Krystyna odświętnie ubrana do kościoła, niosąc w ręku sztywny pólkoszulek i biały krawat

V

KRYSTYNA    j

Chryste! Jak tu wygląda! A wyście co tu wyrabiali?

JEAN

Ech, to tylko panna ściągnęła tutaj ludzi. Tak twardo spalas, żeś nic nie słyszała?

KRYSTYNA

Spałam jak kamień.

JEAN

1 już jesteś gotowa do kościoła?

KRYSTYNA

O, taaak! Przecież Jean obiecał pójść dzisiaj ze mną do komunii.

JEAN    .

Ach, prawda! Widzę, że mi przyniosłaś koszulę! No to chodź! Siada, Krystyna zaczyna mu wkładać gors i biały krawat. Pauza. Jean sennie Jaka to dziś ewangelia?

KRYSTYNA .

Zdaje mi się, że coś o zabiciu świętego Jana Chrzciciela!⁸⁸

⁸⁵ o zabiciu świętego Jana Chrzciciela — idzie o opowieść o ścięciu św. Jana przekazaną, w Ewangeliach Mateusza XIV 1 —12 i Marka VI 17—28.

JEAN

To pewnie będzie potwornie długie! Aj, dusisz mnie! O, jaki ja jestem śpiący, taki śpiący!

KRYSTYNA

No tak, a dlaczego Jean oka nie zmrużył przez całą noc, Jean jest przecież aż zielony na twarzy!

JEAN

Siedzieliśmy tu z panną Julią i rozmawiali.

KRYSTYNA

Ta pannica już całkiem nie wie, co wypada, a co nie!

Pauza

JEAN

Słuchaj no, Krystyno!

KRYSTYNA

A bo co?

JEAN

To wszystko takie dziwne, gdy się nad tym później zastanowić, Ona...

KRYSTYNA

Co w tym takiego dziwnego?

JEAN

Wszystko!

Pauza

KRYSTYNA

spogląda na szklanki, które stoją na wpół opróżnione na stole Czyście także z sobą pili?

19*