42840 ZF Bień 7

Zarządzanie zasobami pieniężnymi 207

W rezultacie przy inflacji stanowiącej 9% realne odsetki są ujemne i wyniosły — od wkładów na rachunku bieżącym:

= minus 5,05%

(3,5-9)100

109

— od wkładów terminowych:

= minus 0,55%

(8,4-9)100

109

Dopiero odsetki wynoszące w skali rocznej 12,86% (9 : 0,7) pozwoliłyby na wyrównanie deprecjacji lokat pieniężnych pomimo zapłacenia podatku od odsetek:

12,86(1-0,3) = 9%

Przykład potwierdza, że firma, która gromadziłaby nadmierne zasoby pieniężne na rachunkach bieżących lub na cele na rachunkach lokacyjnych, na przykład w celu częściowego chociażby sfinansowania przyszłych inwestycji, musi liczyć się ze stratami inflacyjnymi. Wynika stąd niechęć do utrzymywania rezerw pieniężnych w "ielu firmach i do nadmiernego korzystania z obcych kapitałów w skali powodującej niekiedy zakłócenia w terminowym regulowaniu zobowiązań. W celu uniknięcia tych zakłóceń konieczne jest utrzymywanie niezbędnego poziomu rezerw pieniężnych, umożliwiających przesiębiorstwu zachowanie należnej płynności finansowej, nawet za cenę pewnych strat inflacyjnych, traktowanych wówczas jako jeden z elementów kosztów działalności.

Ich złagodzenie umożliwia dostęp do korzystania z kredytów obrotowych, zwłaszcza udzielanych w rachunku bieżącym. Płacone wówczas odsetki traktowane są jako koszty uzyskania przychodów, co znacznie łagodzi wpływ na zyskowność netto firmy.

-    Przykład 53    =

Zgodnie z danymi poprzedniego przykładu, efektywne odsetki od środków na rachunku bieżącym były ujemne i wynosiły 5,05%. Jeżeli natomiast stopa oprocentowania kredytu w rachunku bieżącym stanowiłaby 16% rocznie, to efektywny koszt kredytu po uwzględnieniu inflacji i możliwości zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów ukształtowałby się następująco: