Acta sancti olavi begis et martTris. 139
qua sacerdoti conjnncta fuerat, ąuasi de re certi sUpra itiodtlttl indignati sunt et fllrore tlifflio succensi dolorem. snum dissimu-Iftndo suppresserunt. Quadam vero die sacerdotem nihil mali suspicantem erocant et assumpto ąuodam cliente sao iniąuitatis, s quam cdnceperant, conscio quasi cujusdam rei gereudro gratia secum abducunt. Cumque remote et longe a domo sua in loca secretiora deyenissent1, arripiefttes presbytertim nihil tale forai-dantem frangnnt ei tibias, abscidunt linguam, a capite oculos eruunt; [deniąue cum ille dolore anxius lingu«e, residuum movens w balbutire videretur, invadentes eum partem lingua?, quam reliąue-rant, forcipibus extrahentes iterum abscidunt, et eodem seraivivo relicto in domo cujusdam pauperculse mulieris ab ipsa susceptus defertur. Pono ille tantam expertus crudelitatem hominum de diyina clementia non diffidit; ore tacens devoto corde efficacius 15 loquitUr. Quo infirmior, eo fortior et potens ad gloriosum mar-tyrem 01avum, de cujus meritis tam magna audierat, totis cori-Yersus prsecordiis, illum sibi in tanta necessitate non deesse. Quo miserior, eo ;miserabilior, quo magis anxius, eo obnixius eum deposcit. Sic in óratione et gemitu et contritione cordis persi-20 stena opem martyris implorare non cessat: miser miseratione dig-nus postero tandem die soporis quiete resolyitur. Et ecce appa-ruit ei sanctus martyr, dicens se esse 01avum, quem tam devote et obnixe inyocaverat. Deinde oculos ejus et tibias et quseque loca saucia blanda manu pertractans tandem, ut ad linguam ejus 85 manum suam misit, radioes tanto extraxit conamine, ut nimio dolore coactus clamorem maximum sacerdos emitteret. Ilico post salutarem tactum martyris tam grariter lseso tanta diyinae pietatis ubertas affuit, ut nihil omnino passus yideretur: lingua reddita, tibino sanatse, oculi restituti et loca, quae fuerant vulne-ao rata vel laesa, integerrimam recepere sospitatem. In argumentum tam en, quod oculi fuerant eruti, remansit in palpebris cicatrix candida*.
ix. Contigit sancto adhuc vivente in carne, quod quadam die dominica gloriosus rex 01avus yirguiam forte, ubi residebat,
1 fra propter—devenissept mgl, NLeg. * Istedenfor fra dentyue (L- 9) bar NLeg: Hanc per merita beati regjs et martyris 01avi et ex gratia Jesa Christi nni« Yersa ecclesia ejusdem regionis noverit (!) pristinae sanitąti restitatum.
IX] Hom. 150-—57 (ix), leg. Saga 110, Sv. Leg. 870, Hskr. 462— 63 (Ólafss. c. 186). Snarre omtąler denne Begiyenhed (men ikk* aom