44335 Obraz
6

i barokowych. Wynikiem tego była masowa przebudowa stylowych parków barokowych na parki krajobrazowe, zwane odtąd angielskimi.

Przykładem zachowanego parku barokowego z cechami romantyzmu i parku angielskiego jest zespół pałacowo-parkowy w SanSousi w Poczdamie. Nazwa parku oznacza „obszar bez trosk”. Łączna powierzchnia parku SanSousi wynosi 280 ha. Park został zbudowany według szkicu Fryderyka II (Wielkiego) w latach 1745-1750. Znajdują się tutaj dwa pałace w stylu barokowym. Pałac główny z osią widokową na park został zbudowany w stylu rokoko. Występują tu pergole ze strzyżonych grabów oraz bogata architektura typowa dla II połowy XVIII wieku (ruiny, groty, łaźnia rzymska, fontanny, ławy, posągi, herbaciarnia chińska itp.). Poza Wersalem SanSousi jest uznawany za drugą perłę barokowej architektury ogrodowej w Europie.

Barok był bardzo ważnym okresem w rozwoju stylów ogrodowych. Z tego czasu zostało w Polsce kilkanaście dobrze zachowanych ogrodów barokowych. Do tej grupy zaliczamy:

-    Krzyżtopór Krzysztofa Opalińskiego w Sandomierzu,

-    Podhorce Stanisława Koniecpolskiego,

-    Nieborów kardynała Michała Radziejowskiego,

-    Wilanów Jana III Sobieskiego,

-    Łańcut Stanisława Lubomirskiego,

-    Oliwę O.O. Cystersów,

-    Puławy Potockich i Czatoryskich,

-    Ogród Saski w Warszawie Augusta III zwanego Mocnym,

-    Rydzynę generała Aleksandra Sułkowskiego,

-    zespół ogrodów w Warszawie przy miejskich rezydencjach rodu Radzi-wiłów.

Ostatnim stylem XVIII-wiecznym, który wpłynął na architekturę ogrodów barokowych był rokoko. Styl ten panował krótko (1770-1780), ale pozostawał w wielu ogrodach barokowych charakterystyczne cechy:

-    bardzo silnie rozwinięte zdobnictwo parterów ogrodu,

-    wyszukane zarysy kształtów kwietników i strzyżonych niskich żywopłotów,

-    silnie rozwiniętą architekturę ogrodową: herbaciarnie, oranżerie, altany, lekkie pawilony, rzeźby (Drezno, Poczdam, Białystok, Puławy).

Styl rokoko styka się w XIX wieku z okresem secesji. Secesja była okresem intensywnego rozwoju budownictwa mieszkaniowego w miastach dla ludności wiejskiej przechodzącej do pracy w rozwijającym się przemyśle. Następowało szybkie rozwarstwianie ludności miast na bogatych i biedotę. Bogaci mieszczanie, właściciele fabryk, kupcy, rzemieślnicy mieszkający w willach na obrzeżach miast urządzali sobie piękne ogrody, niekiedy łączone w sąsiedztwie w celu utworzenia zieleńców lub małych parków.

17