45484 Obraz
7 (147)

V    Pomnaża zasoby czynników rozwojowych (funkcja zasobotwórcza),

V    Zwiększa efektywność zasobów(funkcja efektywnościowa)

Jeżeli w gospodarce danego państwa dominują funkcje zasobotwórcze, to wówczas handel zagraniczny spełnia rolę pasywną, a gospodarka jest zamknięta. Import w takim przypadku służy jedynie uzupełnianiu produkcji krajowej, a eksport ma na celu sprzedaż nadwyżek oraz zapewnienie środków płatniczych na import.

Jeżeli w gospodarce danego państwa dominuje funkcja efektywnościowa, to handel zagraniczny spełnia rolę aktywną a stosowaną strategia gospodarcza określana jest mianem otwartej. Przy strategii otwartej zagraniczne zasoby czy potrzeby określają strukturę rozwoju gospodarczego danego państwa i są równoznaczne z jego dużym udziałem w międzynarodowym podziale pracy.

Rola zasobotwórcza handlu zagranicznego realizuje się poprzez import środków produkcji.

W gospodarce otwartej nadwyżka importu nad eksportem wpływa na zwiększenie tempa wzrostu gospodarczego. Zjawisko to określamy mianem efektu finansowego wpływu handlu zagranicznego na inwestycje.

Wyróżniamy również efekt rzeczowy zasobotwórczej roli handlu zagranicznego w zakresie inwestycji, zaplecza naukowo - technicznego, dostaw aparatury badawczej odczynników itp.

Poprzez import środków produkcji następuje zaspokojenie na nie w kraju,, który środków tych nie wytwarza lub wytwarza w znikomej ilości.

Efektywnościowa rola handlu zagranicznego polega na zmianie struktury produkcji gospodarki narodowej w kierunku produktów, w których wytwarzaniu dany kraj jest względnie najlepszy, a pozostałe będzie importował. Oczywiście występują tu pewne ograniczenia polityczno - strategiczne. Powodują one utrzymanie tych wszystkich sektorów gospodarki, czasem zresztą nierentownych, które są uważane za podstawowe, dla normalnego funkcjonowania społeczeństwa.

Formy inwestycji zagranicznych:

V    Inwestycje portfelowe, czyli nabywanie pakietów akcji spółek notowanych na giełdzie, nabywanie papierów wartościowych w postaci obligacji, bonów skarbowych, itp.

V    Inwestycje bezpośrednie, to nabywanie trwałych udziałów w przedsiębiorstwach działających poza granicami kraju inwestora, w celu osiągnięcia wpływów na zarządzanie tymi przedsiębiorstwami.

Państwo świadomie wpływa na wymianę gospodarczą z zagranicą. Działania takie noszą nazwę polityki handlowej państwa.

Rodzaje polityki handlowej:

V    Polityka proeksportowa,

V    Polityka antyimportowa.

Środki polityki handlowej:

V    Bezpośrednie: cła, kurs walutowy, różnego rodzaju umowy gospodarcze, klauzule największego uprzywilejowania, bariery pozataryfowe,

V    Pośrednie: przepisy sanitarne, regulacje przemysłowe, dewizowe, itp.

Rozliczenia zagraniczne wymagają wymiany walut wymienialnych, czyli takich, które nie mają nałożonych żadnych ograniczeń w stosunku do transakcji bieżących.

Wymianę walut dokonuje się na rynku walutowym (dewizowym). To całokształt transakcji wymiennych walut.

Obce waluty są sprzedawane i kupowanym w danym kraju po kursie walutowym, czyli cenie wyrażanej w walucie krajowej, którą płaci się za jednostkę waluty obcej.