Hoinosik\iuilt:iu
większości wypadków takie alektywne zachowanie nie wyraża nastawienia psychoseksualnego i rzadko prowadzi do aktywności homoseksualnej.
Mężczyźni - w odróżnieniu od kobiet - wykazują duże zainteresowanie narządami płciowymi, i to zarówno własnymi, jak innych mężczyzn, oraz większe zainteresowanie fotografiami i rysunkami narządów płciowych, co może być jedną z. przyczyn częstszego występowania homoseksualizmu wśród mężczyzn.
Mężczyźni są również bardziej skłonni do nadawania form socjalnych swoim zainteresowaniom homoseksualnym przez bywanie w kawiarniach, kąpieliskach lub klubach nocnych, przeznaczonych prawie wyłącznie dla homoseksualistów. Trzeba jednak zaznaczyć, że w latach osiemdziesiątych XX wieku - w Kuropie, szczególnie w krajach skandynawskich, i w USA rozwinęły się prężne i szybko rosnące organizacje, zrzeszające setki, a nawet tysiące lesbijek.
Mężczyźni homoseksualiści znacznie częściej padają ofiarą kradzieży, napadów i morderstw - dokonywanych przez „przypadkowo" poznanych, nieznanych im osobników. Zwykle mają też dużo ostrzejsze konflikty ze swoimi rodzicami, ponieważ ich homoseksualizm - trudny do ukrycia - spotyka się ze szczególną wrogością ze strony ojca oraz z wrogością połączoną z zaborczością - ze strony matki.
Ogólnie biorąc, należy stwierdzić, że lesbijki prowadzą spokojniejsze, mniej ożywiane kontaktami seksualnymi życie niż geje. Również ich związki mają bardziej spokojny, kobiecy charakter i są trwalsze, a z biegiem lat przeradzają się zwykle w związek dwóch żyjących razem sióstr.
Podobnie jak w dużych miastach USA (Nowy Jork, l.os Angeles), w których akcja policji skierowana przeciw homoseksualistom spowodowała ich zorganizowanie się i rozwój samoświadomości, również w l\>lsce nastąpiło to po akcji oznaczonej kryptonimem „Hiacynt” (kw iat, który już w starożytności był symbolem fallicz-nym). Oto jak pisał o tym Bronisław Ttimilowicz w „Argumentach” nr 42 / 18 października 1987:
Akcja „Hiacynt", przeprowadzona przez organa porządkowe w Warszawie, w listopadzie I98.’> roku - „z wrodzonym taktem i delikatnością” - pozwoliła uzupełnić kartoteki o zdjęcia większości męskich odmieńców i ich odciski palców. Ci zaś. zdemaskowani. poczęli się naprędce organizować. Przykładów dostarczyły zagraniczne ruchy gejowskie, dysponujące „oficjalnymi" klubami, publikatorami, a nawet międzynarodową federacją.
W 1989 roku w Warszaw ie z inicjatywy Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego powstało stowarzyszenie LAMBDA. W tymże roku z udziałem grup: gdańskiej -KILO i wrocławskiej - ETAP, odbyło się spotkanie założycielskie organizacji „Stowarzyszenie Grup Lambda".
W nr 7 (1990) „Na przełaj" ukazał się artykuł Grzegorza Okrenta, współzałożyciela Lmibdy:
Na Zachodzie mówi się. że homoseksualistów w Polsce wyzwoliła Solidarność, ho takie tu czasy. Nieprawda. zorganizowaliśmy się sami)