48708 Strona6

Nawierzchnie dtygowe z betonu cementowego

Literatura

>4 || Kaczkowski Z.. Płyty. Obliczenia statyczne. Arkady, Warszawa 2000.

|4.2J Kukiełka J., Szydło A.. Projektowanie i budowa dróg. Zagadnienia wybrane. WKŁ, Wu-szawa 1986.

[43] Sapian Cz., Płyta kolista na wielowarstwowej pólprzestrzcni sprężystej. Praca doktorska, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1963.

[4.4] Sapian Cz., Warstwa sprężysta obciążona stemplem. XVI Konf. Nauk. Komitetu Ini Ląd. PAN i Komitetu Nauki PZITB, Krynica 1970.

|4.5| Szydło A., Statyczna idcntyfikaqa parametrów modeli nawierzchni lotniskowych. Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej nr 45/95, Wrocław 1995.

|4.6| Westergaard N.M., Theory of concrete pavement design. Proc. HRB. 1927.

5. WYBRANE METODY WYMIAROWANIA NAWIERZCHNI BETONOWYCH

5.1. Metoda OSŻD

W punkcie niniejszym przedstawiono algorytm wymiarowania nawierzchni betonowych metodą OSŻD [5.6], która jest zalecana w kraju. Metoda ta opiera się na modelu płyty rozwiązanym przez Westergaarda.

Założenia metody

Metoda OSŻD została opracowana według następujących założeń:

-    płyta z betonu cementowego jest cienka (teoria płyt cienkich), jest ciałem stałym, jednorodnym,

-    grubość płyty na całej powierzchni jest stała,

-    płyta na całej powierzchni opiera się na podłożu,

-    na płytę działa obciążenie od koła samochodu, które jest równomiernie rozłożone na powierzchni kołowej,

-    współczynnik dynamiczny od obciążeń pojazdami samochodowymi wynosi 1.2,

-    na płytę działa pole temperatury, które uwzględniane jest jako różnica temperatury pomiędzy górną i dolną powierzchnią płyty,

-    reakcja podłoża ma kierunek pionowy, a jej wartość jest proporcjonalna do ugięcia płyty, jak w modelu Westergaarda,

-    podłoże pod płytą charakteryzowane jest przez współczynnik reakcji podłoża K [MPa/m],

-    naprężenia w płycie obliczane są dla trzech różnych położeń obciążenia na powierzchni płyty: w środku, na krawędzi i w narożu.

-    naprężenia sumaryczne w płycie od obciążenia kołami samochodu oraz temperaturą oblicza się dla następujących opcji:

a)    obciążenia od pojedynczego kola i największej różnicy temperatur,

b)    obciążenia powtarzalnego od ruchu i średniej różniej’ temperatur.

Model obliczeniowy

Modelem obliczeniowym jest płyta spoczywająca na podłożu typu Winklera charakteryzowana przez współczynnik reakcji podłoża K. Model przedstawiono na rys. 4.2. Płyta jest opisana przez moduł sprężystości E_p oraz współczynnik Poisso-na v_p. Obciążenie zlokalizowane jest w trzech charakterystycznych miejscach: w środku, na krawędzi i w narożu.

87