Rozdział V
W poprzednim rozdziale przedstawiono aktualne kalendarium naszych dorocznych świąt ogólnokrajowych. Kalendarium to wymaga jednakże dodatkowego uzupełnienia poprzez wpisanie do jego rejestru stosunkowo licznej grupy świąt, które nazywane są regionalnymi i folklorystycznymi. Są to święta lokalne o ograniczonym zasięgu terytorialnym. Obchodzone są one jako święta związane z określoną miejscowością, miastem czy regionem. Trzeba jednakże wspomnieć, iż wiele z tych świąt, a odnosi się to zwłaszcza do świąt folklorystycznych, uzyskało już szeroki rozgłos w skali ogólnokrajowej (np. gdański Jarmark Dominikański czy Dymarki Świętokrzyskie), jak również i międzynarodowej (np. Tatrzańska Jesień). Mimo więc lokalnego charakteru, święta te mają już dość szeroki zasięg funkcjonalności społecznej. Jest to fakt, który w pełni pozwala umieścić je w omawianym kalendarium.
Niektóre ze świąt regionalnych i folklorystycznych obchodzone są wspólnie z dorocznymi świętami ogólnokrajowymi i dzięki temu znacznie wzbogacają one obchody tych świąt nadając im swoisty koloryt lokalny. Za przykład posłużyć może Wrocławskie Święto Kwiatów — jak wskazują stare kroniki miejskie z 1558 r. — które swoim rodowodem sięga XVI wieku. Wtedy to lekarz wrocławski Wawrzyniec Scholz wy-
S jj I inicjatywą świętowania „Fioralia Vratisła-'ieiisa” dla uczczenia wiosennego odradzania się natury i jej płodności. Różne były koleje losu tego świę-s W następnych wiekach obchodzone ono było latem lub jesienią, i to zwłaszcza w kręgach elity kulturalnej Wrocławia. Począwszy od 1961 r. święto to obchodzone jest corocznie w dniach 21—22 lipca. Stanowi więc ono lokalne dopełnienie przypadających w tym czasie ogólnokrajowych obchodów Święta Odrodzenia Polski. W tych dniach organizowane są również w mieście korowody kwiatowe, wystawy kwiatów, pocztówek i znaczków pocztowych, których tematem są kwiaty. Przyznawane są dyplomy „Złotej Róży” za osiągnięcia w dziedzinie hodowli róż, odbywają się uliczne kiermasze szkła artystycznego i ceramiki dolnośląskiej, a także książek, reprodukcji malarstwa i płyt gramofonowych | Wszystkie te imprezy tworzą specyficzną atmosferę wspólnego obchodzenia tych świąt.
Wspomniano uprzednio, iż święta regionalne i folklorystyczne stanowią stosunkowo liczną grupę. Dodać należy, iż jest to grupa wyrażająca tendencje rozwojowe. Każda bowiem miejscowość, miasto czy region naszego kraju przejawiają dążenia do ustanawiania własnych świąt lokalnych oraz do tworzenia takich form ich obchodów, które sprzyjałyby rozszerzeniu zasięgu ich funkcjonalności społecznej poza określone granice terytorialne. Dążenia takie ujawniają się głównie w działalności regionalnych towarzystw kulturalnych, jednakże istota tego zjawiska jest głębsza. U podstaw jego tkwi autentyczne zapotrzebowanie społeczne na tworzenie regionalnych form rytualizacji życia publicznego, jako istotnych elementów umacniania lokalnych więzi społecznych. „Odnajdując dzień w dzień, rok w rok — pisał M. Saltiel — te same gesty czy
117