zasobach społecznych nie jest zupełnym novum w literaturze; wiele lat wcześniej E.F Schumacher w podobny sposób postrzegał czynniki rozwoju uznając, że źródłem rozwoju nie są towary, lecz ludzie, ich sposoby organizacji, zdyscyplinowanie i wiedza. Bez tych elementów wszystkie bogactwa i środki pozostaną ukryte, potencjalne, niewykorzystane.
Na zasoby kapitałowe ( materialne ) składają się zasoby fizyczne takie jak budynki, urządzenia, maszyny, surowce, materiały, wyroby, zasoby finansowe organizacji będące w jej posiadaniu oraz możliwe do zdobycia.
Zasoby kapitałowe sukcesywnie tracą znaczenie jako czynniki wytwórcze. Ich najważniejszą i wspólną cechą jest bowiem źródłowy charakter i ograniczoność występowania Ponadto zasoby te nie mają charakteru unikalnego, co oznacza ,że może je mieć każda firma. Każde przedsiębiorstwo żeby działać musi posiadać pewną ilość zasobów kapitałowych i każde je posiada. Można zatem przyjąć, że wszystkie przedsiębiorstwa dysponują podobnymi (pod względem rodzaju ) zasobami kapitałowymi. Nie one zatem decydują o inności czy odrębności firmy. Skoro tkwią immanentnie w przedsiębiorstwie, to nie stanowią o jego przewadze konkurencyjnej.
Obecnie bardziej istotne jest to, czy ludzie są zdolni do tworzenia bogactwa , a nie to, czy na danej ulicy jest fabryka.
Zasoby niematerialne to umiejętności zarządzania oraz technologiczne, na które składają się umiejętności jednostek, grup i ich organizacja, a także wiedza i doświadczenie naczelnego zarządu firmy, średniego personelu a dalej pracowników sfery badawczo-rozwojowej oraz techników i robotników. Do zasobów niematerialnych zalicza się również nazwę przedsiębiorstwa, tradycję, markę firmy, kontakty i położenie. «
Zasoby niematerialne różnią się zasadniczo od zasobów materialnych.
• Mogą być wykorzystywane równocześnie w kilku miejscach. Typowe zasoby materialne są związane wyłącznie z realizacją konkretnego żadanią w konkretnym miejscu;
• W trakcie użytkowania jedynie zasot^ Materialne nie deprecjonują się, w przeciwieństwie do maszyn, budynków, które stopniowo tracą na wartości. Zasoby niematerialne są jak dobre wino - zyskują na wartości w miarę upływu czasu;
• Zasoby niematerialne trzeba długo wypracowywać, nie jest możliwe ich wydzierżawienie, nabycie (aby zdobyć jakiś'zasób niematerialny, który posiada inna flmia, trzeba kupić tę firmę w całości). Przykładem mogą być marki niektórych produktów wypracowanych przez wiele lat.
Zasoby niematerialne <nienamacalne) mogą być klasyfikowane jako aktywa lub umiejętności. Do aktywów zaliczane są te elementy zasobów niematerialnych, które stanowią własność firmy, w tym własność intelektualną patenty, prawa autorskie, znak towarowy oraz kontrakty, bazy danych i tajemnice handlowe. Umiejętności lub kompetencje stanowią know-how pracowników i zbiorowe podstawy, które przesądzają o kulturze firmy.
Najważniejszą cechą zasobów niematerialnych jest to, że stanowią one podstawę do wypracowania trwałej przewagi konkurencyjnej firmy.
Najważniejszą wartość mają zatem te zasoby niematerialne, które są najtrudniejsze do skopiowania, a na- ich stworzenie potrzeba przynajmniej kilka lat.