66233 P1060860 (2)

80

80

Przegląd leksrnuSw odmiennyc h tp

ON w rodzaju męskoosobowym

M    ou    oni

^D J^e*° (go)/mego (-ń) ich/nich O    jemu (mu)/niemu    im/nim

®    jego (go)/niego (-ń)    ich/nich

N    mm    _mmi

Ms    mm    nich

W    S

ON w rodzaju męskonieosobowym

M	on	one
D	jego (go)/niego (-ń)	ich/nich
C	jemu (mu)/niemu	im/nim
B	jego (go)/mego (-ii)	je/nie
N	nim	nimi
Ms	nim	meb
W
* Z 0	rodzaju nijakim
M	ono	one
D	jego (go)/mego	ich/nich
C	jemu (mu)/niemu	im/nim
B	je/nie	je/nie
N	mm	nimi
Ms	mm	nich
W	- ;	, fi
ON w rodzaju żeńskim
M	ona	one
D	jej/mej	ich/nich
C	jej/mej	im/nim
B	ją/iu*	je/nie
N	mą	nimi
Ms	niej	nich
W	_

Podamy znów kilka przykładów:

nakc, nppi - Przyprowadź go.

| akc, nppi - Jego przyprowadź, nie ją. jL •*^tc» PPi - Poczekaj na niego. ⁿekc, ppi - Poczekaj nań.

Odmiana zaimków - prawidłowości i osobliwości

l\

nakc, nppi - Ufam im. akc, nppi - Ufam tylko im akc. ppi - Nic me robię wbrew nim. nakc. ppi - Idę ku nim.

Pora zauważyć, że formy akcentowane zaimków występują obligatoryjnie na początku zdania, przy kontrastowaniu, a także po niektórych partykułach, jak TYLKO, WŁAŚNIE, NAWET. Ilustrują to już przytoczone przykłady:

Unie się to nie podoba Jego przyprowadź, me ją,

U firn tylko im.

Zauważmy też, że formy poprzyimkowe zaimków występują tylko w pozycji zależnej od przyimka. Następujący, spreparowany przykład pokazuje, że nie każda forma zaimkowa znajdująca się po przyimku jest popr/yimkowa - warunkiem koniecznym poprzyimkowości jest składniowa zależność od przyimka:

Nie cierpiał socjalizmu. Cale tycie występował przeciwko memu i przeciw jemu właściwym aberracjom.

0 formach zaimków dzierżawczych JEGO, JEJ. ICH, homonimicznych z formami zaimka ON - zob. 5.5.5.

5.5.3. Odmiana zaimków SIĘ

Zaimek zwrotny SIĘ1 i zaimki pochodne wymienione w 5.4.6 mają formy zróżnicowane ze względu na kategorie przypedka, akcentowości i poprzyimkowości, ale tak jak poprzednio w ich paradygmacie uwzględnimy tylko opozycje wyrażone w sposób jawny. Warto zwrócić uwagę, że zaimki te nie mają mianownika ani wołacza. Nieakcentowana forma se celownika ma charakter wyraźnie potoczny i używana jest głównie w języku mówionym.

M -

D sieibie (się)

C sobie (se)

B siebie (się)

N sobą Ms sobie W I

Oto przykłady:

D, nakc    Nie myj się teraz.

D, akc    Odsunął talerz od siebie.

C, akc    Podarunkami zjednywali sobie przychylność wodzów.

C, nakc, potoczny Sam se będę koszule prasował.

6 - Wykłady i polskiej fleksji

*