uzewnętrznione (także wynikające z instrukcji zadania) _t_ | ||
właściwości indywidualne ucznia | ||
Wiadomości znaczące |
1- CZYNNOŚĆ UCZENIA SIĘ | |
pozriawczo-spo- |
~~ :__1_ | |
ieczne, motywacyjne |
właściwości indywidualne ucznia |
i
Poznawcze działania na wiadomościach
• zapamiętanie • wzbogacenie
• selekcja • tworzenie
• restrukturyzacja
Wiadomości
gotowe
do zakodowania
Rys. 4. System operowania wiadomościami
dług wyobrażeń nauczyciela lub autora podręcznika o tym, jak jej odbiom — uczeń będzie rozumował, częściej jednak oddaje rozumowanie nadat cy wiadomości. Uczeń zmienia strukturę, szukając najbardziej dla stó* przydatnej.
4. Wzbogacane o inne wiadomości uzyskane przez ucznia z zewnątrz li wydobyte z pamięci.
5. Tworzone w wyniku własnych procesów poznawczych ucznia. Jest k z punktu widzenia ucznia wiedza nowa, którą samodzielnie wyprodukował.
Uczniowie przetwarzają wiadomości znaczące, w wyniku czego zmieniaj one znaczenie i zostają przygotowane do osadzenia w pamięci trwałej. Jest u proces uczenia się przygotowujący nauczenie się, a więc jest to proces aktywu; konstruktywny, nawarstwiający wiedzę i celowy. Podlega on dwom nadrzędny procesom myślowym, które go regulują. Noszą one nazwę procesów metapoi nawczych:
1) regulowanie i zgrywanie ze sobą takich czynności, jak planowanie to nadzorowanie kierunku myślenia,
2) uświadomienie sobie, co jest już wiadome i jak przebiegają proce poznawcze.
W trakcie czynności uczenia się znaczenie wiadomości zostaje dopełnioi a one same zorganizowane.
Wiedza. Wiedza przechowywana w pamięci jest zorganizowana. Uczr wie różnią się sposobem jej zorganizowania. Organizacja wiedzy wpływa na jak uczeń odbiera, rozumie i zapamiętuje napływające informacje. W trał
uczenia się struktura wiedzy ucznia zmienia się, ale zawsze pozostaje podstawą konstruowania nowej wiedzy. Tych kilka pożytecznych stwierdzeń pomoże spojrzeć na wiedzę jako system złożony z wiadomości, umiejętności i wartości, zmieniający się pod wpływem nauki szkolnej.
Wiadomości, umiejętności i wartości i wartości są surowcem zmian. Każdą zmianę można opisać na trzech wymiarach: zmiana rodzaju wiedzy, zmiana struktury wiedzy, zmiana dostępu do wiedzy (zob. rysunek 5).
4
a) wiem „kiedy” i dlaczego" użyć wiedzy „że" i „jak";
b) wiem „coś" łącznie z „czymś”
Wiadomości gotowe do — zakodowania
Rys. S. System zmieniania zapamiętanych wiadomości, umiejętności i wartości
Wyróżnia się trzy rodzaje wiedzy: deklaratywną, proceduralną i kontekstową. Znany psycholog szkolny Robert Tennyson tak je charakteryzuje: „Każdy rodzaj reprezentuje inny składnik systemu pamięci lub inną funkcję. Wiedza deklaratywna wskazując na świadomość, że coś się wie, jest «wiedzą że», na przykład że podkreślenie najważniejszych stów w tekście pomoże w przypomnieniu. Wiedza proceduralna to wiedza «jak»: jak użyć danego pojęcia lub reguły. Wiedza kontekstowa — «wiedza kiedy i dlaczego», polega na rozumieniu, kiedy i dlaczego wybrać te, a nie inne pojęcia i reguły. Ten kontrolno-wykonawczy proces, polegający na tym, że się wie, kiedy i dlaczego, zarządzany jest przez kryteria dokonywania selekcji zawarte w strukturze organizacyjnej wiedzy. Kryteria te są równoznaczne z wartościami oraz z kryteriami wskazującymi na sytuacyjną stosowność wiedzy”1.
Wyróżnienie drugiego rodzaju wiedzy kontekstowej, „wiedzy z" bierze się
77
R. D. Tennyson Poznawczy paradygmat uczenia się przystosowany do technologii kształcenia. „Kwartalnik Pedagogiczny" 1991, nr 2.