I. MOJE I TWOJE NASTROJE
Cele:
- pomoc dzieciom w zrozumieniu, w jaki sposób funkcjonują w grupie, w rodzinie,
- nazywanie emocji jakie towarzyszą dzieciom na co dzień,
- nauka czytania języka ciała, odgadywanie uczuć przedstawianych za pomocą mimiki i gestów.
Pomoce: papierowy motylek, tekturki oklejone folią aluminiową, bibuła, klej, nożyczki.
Przebieg zajęć:
1. „Gdy dzisiaj szedłem na zajęcia to czułem.Dzieci kolejno kończą zdanie1.
2. „Łap motyla" - zabawa w kręgu. Każde dziecko podaje w dłoniach kolejnemu dziecku papierowego motyla, wyobrażając sobie, że jest to żywy motyl. Musi więc zademonstrować takie postępowanie, aby nie zrobić owadowi krzywdy i aby motyl nie uciekł.
3. „Porozmawiajmy o uczuciach". Wszystkie dzieci biorą udział w rozmowie, wymieniają uczucia, jakich można doznawać w różnych sytuacjach. Prowadzący zapisuje odpowiedzi. Następnie każde dziecko kończy podane zdania:
© „Cieszę się gdy...",
• „Złości mnie ,
0 „Martwię się...",
© „Boję się..."2.
4. „Pokaż, w jakim dzisiaj jesteś nastroju". Zabawa przy muzyce. Osoba prowadząca zajęcia włącza na przemian fragmenty utworów muzycznych o różnym tempie i nastroju (można wykorzystać fragmenty muzyki poważnej, a także instrumentalnej). Zadaniem dzieci jest przedstawienie mimiką i gestem nastrojów, jakie towarzyszą odbieraniu poszczególnych fragmentów w zależności od tempa muzyki
1 jej charakteru.
95
M. Gutknecht, Stymulacja rozwoju otwartości i samoakceptacji w grupie, „Problemy Opiekuń-iY.o-Wychowawcze" 1997, nr 6, s. 33.
■! Ibidem, s. 33.