)zdział 4■ Ciągi i szeregi
regu wynika, że jeśli ma-jest zbieżny wtedy i tylko
rostej obserwacji, że ciąg N
tedy, gdy ciąg 5] an jest
7i=/c
dn)n=v ab.y »byla szansa”
ci szeregu). Niech dany t zbieżny, to ciąg an jest
, jest zbieżny, to s;v —» s,
2waż -► t = !•
wnicznym, jest rozbieżny, eg ten byłby zbieżny, tzn.
sj\j "t N • 2]^ — &n +
X), otrzymamy 5 > 5 + 5,
:n jest zbieżny, gdy a > 1,
izany w przykładzie 4.40. idzie 8.33.
4.2. Szeregi liczbowe
69
Następne twierdzenie mówi o działaniach na szeregach. Jest ono prostą konsekwencją twierdzenia 4.14.
Twierdzenie 4.42. Niech będą dane ciągi (an)^=l, (bn)^Ll C M.
(1) Jeśli szeregi Y an, Y bn są zbieżne, to szereg Y (an + bn) jest zbieżny
n=l n=1 n= 1
Oraz Y («n + &n) = E An + E bn-n=l n=l n=1
OC oo
(2) Jeżeli szereg Y an jest zbieżny oraz cel, to szereg Y can jest zbieżny
71=1 71=1
OO OC
oraz Y can = C E an-
71 = 1 71=1
Kolejne twierdzenie umożliwia rozstrzygnięcie zbieżności wielu szeregów, jeśli się je porówna z szeregami z przykładów 4.40 i 4.41.
Twierdzenie 4.43 (kryterium porównawcze zbieżności szeregów). Da-
ne są ciągi (on)^,, (b„ )^tj, a„,b„ 6 R.
oo
a szereg Y bn jest zbieżny, to zbieżny jest także szereg
71 = 1
(2) Jeśli O < an ^ bn,
oo
szereg Y bn-
71=1
OO
a szereg Y an jest rozbieżny, to rozbieżny jest także
71=1
Dowód. W przypadku własności (1) zauważmy, że skoro O ^ an bn, to
N N
o < SN = an ^ bn = tN.
71=1 71=1
Ciąg ty jest rosnący, gdyż ^ 0. Ciąg jest zbieżny, na przykład do t € M. Stosując twierdzenie o zachowaniu nierówności w granicy (twierdzenie 4.20), otrzymujemy 0 ^ s^/ ^ t^ ^ t, zatem ciąg s./y jest ograniczony. Ponieważ an ^ 0 dla n E N, więc jest ciągiem rosnącym. Stąd - jak wynika z twier-
oo
dzenia 4.23 - ciąg s^ jest zbieżny, a zatem zbieżny jest także szereg Y an■
n— 1
oc
W przypadku dowodu własności (2) wystarczy zauważyć, że jeśli szereg Y bn
71=1