Problemem zasadniczym jest rozumienie wychowanka jako przedmiotu. W interakcji są dwa podmioty. To co Szuman nazywa przedmiotem - jest to osobowość wychowanka, którą chcemy zmienić przez działanie wychowawcze.
a) Aktywność
b) Działanie
c) Czynność
d) Działalność wychowawcza.
Między tymi pojęciami zachodzą: - różnice ilościowe, które dotyczą zakresu pojęć.
Aktywność - jest pojęciem nadrzędnym w stosunku do innych. Dotyczy wychowawcy oraz wychowanka. Jest to stan, zdolność wszystkich organizmów żywych do czynnego regulowania ich stosunków z otoczeniem. Jest to kierowane poprzez określone ośrodki mózgowe. Każda działalność i czynność mieści się w polu aktywności. W literaturze psychologicznej pojęć: działalność, czynność używa się zamiennie.
Szewczuk - uważa działanie, za aktywność zorganizowaną składającą się z serii czynności.
Szuman - uważa czynność, za najwyższy wyraz działania.
Działalność jest czynnością podmiotu skierowaną na przedmioty zewnętrzne w celu ich opanowania.
Wg Przełącznikowej - terminy te są ujmowane dynamicznie i dają się opisać. Jako istotne ogniwa zachowania się człowieka. Działanie, to ten rodzaj aktywności regulacyjnej, który polega na celowym przekształcaniu zewnętrznego lub wewnętrznego środowiska człowieka. Wnioski:
• działanie jest szczególnym przypadkiem czynności.
• działanie jest ogólniejszym pojęciem niż czynności. Wszystkie działania są czynnościami ale nie każda czynność jest działaniem.
Działalność wychowawcza - jest to złożony proces wychowawczy dążący do zrealizowania celu, w jego zakres wchodzi wiele działań i czynności. Np. nauka, praca zawodowa, twórczość artystyczna. Jest to pewien rodzaj aktywności określonej zawodem.
Działalność może mieć charakter zbiorowy np. ciało pedagogiczne jako tło. Podmiotem działania nie jest zespół ale jednostkowy nauczyciel. Działalność zbiorowa stanowi ogniowo pośrednie między działalnością nauczyciela i całej instytucji.
TEZA 7) KATEGORIE WPŁYWÓW WYCHOWAWCZYCH
Między wychowawcą a wychowankiem zachodzą różnorakie interakcje.
Baley podaje 4 typy stosunków społecznych (interakcji) ważnych ze względu na to, jakie skutki psychologiczne wynikają dla ich uczestników. Są to stosunki:
- przychylności - wywołują potrzebę bycia w zgodzie z drugim człowiekiem,