IMGi99 (2)

Treść wytworów jest często bardzo bogata, ponieważ dziecko chce przedstawić w wytworach to, co zna najlepiej, to, co go interesuje, w czym się doskonale orientuje, chce odzwierciedlać wiedzę i przeżycia oraz własne zainteresowania i umiejętności.

Wytwory dziecka świadczą o jego spostrzegawczości, wyobraźni, umiejętności kojarzenia faktów oraz obserwowania świata. Sposób i jakość wykonania wytworu świadczy również o jego stosunku do pracy, staranności, dokładności, systematyczności, wytrwałości oraz o jego rozwoju wyobraźni odtwórczej i przestrzennej orientacji, sprawności i umiejętności manualnej, zakłóceniach w rozwoju zdolności graficznych - dysgrafia czy percepcja wzrokowa i koordynacja wzro-kowo-ruchowa. Wytwory dziecka są więc ważnym źródłem poznawania wychowanków.

Analiza wytworów działania powinna przebiegać według następujących etapów:

-    tworzenie warunków do podejmowania działań,

-    określenie celu analizy wytworów,

-    ustalenie rodzaju i ilości zgromadzonych wytworów,

-    dokonanie segregacji,

-    interpretacja pedagogiczna.

Interpretacji zgromadzonych wytworów dokonuje nauczyciel, formułując wnioski w zakresie umiejętności, sprawności, zdolności czy wiedzy. Chcąc dokonać interpretacji w zakresie właściwości psychicznych czy osobowościowych, nauczyciel powinien dysponować wiedzą psychologiczną.

W analizie wytworów wyróżnia się interpretację formalną i treściową. Formalna koncentruje się na zewnętrznej formie wykonania wytworu, natomiast interpretacja treściowa skupia się na treści wytworu.

Do najczęściej analizowanych wytworów ucznia klas I-III należą zeszyty, które mogą być interpretowane od strony formalnej i treściowej w zależności od założeń diagnostycznych nauczyciela. Na szczególną uwagę w poznawaniu dziecka zasługują rysunki, które są źródłem bogactwa informacji o rozwoju i kompetencjach wychowanka.

148