74313 SDC10503

monii okadzano i puryfikowano posąg bóstwa, których to czynności dokonywał sam król łub (w jego zastępstwie) główny kapłan. Do wewnętrznych pomieszczeń świątyni mieli dostęp tylko kapłani, a takie król łub jego przedstawiciel.

Prócz stałych ceremonii w dniach poświęconych danemu bogu, odbywały się również uroczyste procesje, podczas których posąg bóstwa ukazywał się ludowi. W tebach do największych uroczystości religijnych należało święto Opet, które odbywało się w drugim miesiącu sezonu wylewu. W tym czasie bóg Amon barką po Nilu odbywał podróż z Kornaku do świątyni w Luksorze. Inną bardzo popularną procesją w okresie Nowego Państwa było święto Doliny, kiedy bóg Amon opuszczał Karnak. przepływał na barce Nil i odwiedzał świątynie leżące na zachodnim brzegu rzeki.

Z punktu widzenia władzy królewskiej za najważniejszą ceremonię można uznać święto Sed, które w zasadzie odbywano jako jubileusz trzydziestoletniego panowania władcy, a w czasach późniejszych w trzydziestolecie objęcia przez niego stanowiska następcy tronu.

Jak zobaczymy następnie, architektura świątyń egipskich była ściśle skoordynowana z rytuałem ceremonii świątynnych. Ponieważ zaś wierni, którzy brali w nich udział, zajmowali miejsca według stanowisk społecznych, świątynia egipska, poczynając od okresu Nowego Państwa, w układzie swoich pomieszczeń dokładnie odbijała zróżnicowanie klasowe społeczeństwa egipskiego.

Na zakończenie należy jednak podkreślić fakt następujący: nieomal wszystko, co wiemy o religli egipskiej, o rytuale kultowym, o bóstwach i symbolizowanych przez nie ideach — pochodzi z kręgu tzw. religii

106