78862 SNC00477

gg Część 1. Komunikowanie społeczne

2.1.5. Funkcje komunikowania

Komunikowanie w społeczeństwie spełnia bardzo ważne funkcji badaf-rr komunikowania wspominali, że dzięki tym procesom ludzko* i wskazywali na funkcję przekazywania dziedzictwa kulturowego i cyi

MW If. liiKICJiŁK::    /AB_

(1)    obserwowanie otoczenia społecznego, w którym wyrażany jest system«—

(2) j~

i__

(3) przekazywanie dziedzictwa społecznego.

W latach 60. XX w. funkcje te zostały uzupełnione przez Ch. Wrighta o

I FUNKCJE KOMUNIKOWANIA:

[ (1) informacyjna f (2) edukacyjna [ (3) identyfikacji osobowej ' (4) integracyjna

(5)    mobilizacyjna

(6)    rozrywkowa

Współcześnie przyjmuje się, że komunikowanie spełnia następujące funkcje

Funkcja informacyjna odnosi się do obserwacji i kształtowania środowiska. Dzię. ki procesom komunikowania jednostki pozyskują zarówno wiedzę o najbliższym oto czeniu, w którym przebywają, jak i o wydarzeniach w kraju i na świecie. Wiedza ta pozwala jednostce na dokonywanie codziennych wyborów i podejmowanie decyzji osobistych, społecznych, politycznych, etc.

Funkcja edukacyjna związana jest z funkcją informacyjną. Już pierwsi badacze komunikowania wskazywali, że procesom komunikowania ludzkość zawdzięcza przekazywanie od najstarszych do najmłodszych wiedzy, wartości i uczuć. Bez tego społeczeństwo nie mogłoby istnieć i przetrwać. To właśnie poprzez procesy komunikowania dokonuje się nauka i edukacja zarówno na poziomie jednostkowym, grupowym, jak i instytucjonalnym.

Funkcja identyfikacji osobistej wyrasta na bazie funkcji informacyjnej i edukacyjnej. Pozwała wzmocnić przekazywane w procesach komunikowania wzory zachowań i wartości. Dokonuje się integracja z innymi wartościami, przyjętymi wcześniej przez jednostki. Przez procesy komunikowania jednostka może utożsamiać się z in-