79518 Słownik Polsko Norweski$9

samaskin 500 takst

samaskin m. siewnik. sann pm. taki; ps. (saledes) tak, w ten sposób.

sapę m. mydło; cz. mydlić. sSpeskum n. piana, mydliny, sżpestykke n. mydełko, sżpeurt m. bot. mydlnik, mydlnica lekarska.

sar n. rana; pm. bolesny, dotkliwy; ~bar pm. podatny na zranienie, sarbetennelse m. med. posocznica, zakażenie ogólne, sardannelse m. med. owrzodzenie, sare cz. ranić; ~nde pm. raniący, sate m. stóg siana. savidt ps. ledwo, zaledwie.

T

ta cz. brać, wziąć, zabrać; ~ bort zabrać; odebrać (coś komuś); ~ feil mylić się; ~ ferie wziąć urlop. ~ fra odebrać, wziąć od; ~ igjen odebrać (coś komuś) z powrotem; (innhente) dogonić; (gjore motstand) zwalczać, odpierać; ~ imot otrzym(yw)ać; dosta(wa)ć; ~ med (za)brać ze sobą; ~ ned zdjąć, zdejmować; ~ opp wyjąć, wyjmować; ~ over przejąć, przejmować; ~ pa (klaer o.l.) włożyć na, założyć na; ~ tilbake zabrać, odebrać (coś komuś z powrotem).

tabbe m. pomyłka, błąd. tabeli m. tabela.

tabellkort n. karta podatkowa z podaniem tabeli opodatkowania, tabelltrekk n. potrącenie podatku z góry na podstawie tabeli podatkowej, tabes m. med. tabes. tablett m. tabletka, pastylka, tabla n. żywy obraz, tabu n. tabu.

taburett m. taboret, stołek, taffel n. stół elegancko nakryty.

taft m. tafta.

tagg m. (pigg) ćwiek; ząbek, tagl n. włosie końskie.

Tahiti geogr. Tahiti.

Taiwan geogr. Taiwan. tak n. (p£ hus) dach; (i vaerelse) sufit; (med hSnd) chwyt, takk m. podziękowanie; Imn. podziękowania; dzięki; (pa hom) odnoga poroża jelenia; ~! dziękuję! ja ~! tak, dziękuję! hjertelig ~! serdecznie dziękuję! mange ~! bardzo dziękuję! tusen ~! bardzo dziękuję! ~e cz. dziękować; ~et vaere dzięki; ~et vaere min lege er jeg frisk dzięki mojemu lekarzowi jestem zdrowy, takknemlig pm. wdzięczny; ~het m. wdzięczność.

takie cz. dać (sobie) radę; zdołać, taklok m. bot. rojnik, takrenne m. rynna, rynsztok, taksameter ti. taksomierz. taksę re cz. szacować, wycenić; ~ring m. oszacowanie, takst m. (drosje-, o.l.) zapłata za przejazd; (verdi) wycena, wycena szacunkowa, szacowana wartość, taksacja.

takstmann m. taksator. takt m. takt; ~full pm. taktowny, taktiiker m. taktyk; ~kk m. taktyka.

taktlos pm. nietaktowny; ~het m. nietaktowność. taktstokk m. batuta, laska. takvindu n. okno na dachu, lufcik, tale m. mowa, przemowa, przemówienie; cz. przemawiać, mówić.

talefeil m. wada wymowy talefrihet m. wolność słowa, talent n. talent, zdolność; ~full pm. utalentowany, zdolny; ~los pm. bez talentu, taler m. mówca, talerstol m. mównica, talesprak n. język potoczny, talg m. łój.

talisman m. talizman, talje m. (liv) talia, pas, kibić, stan; (heiseinnretning) blok. talkum n. talk kosmetyczny, tali n. liczba, tałlerken m. talerz, tallord n. liczebnik, tallrik pm. liczny. tallskive m. tarcza zegara, tallos pm. niezliczony, talong m. talon (książeczki czekowej).

talskvinne f./m. patrz talsmann. talsmann m. orędownik; rzecznik, tam pm. oswojony, tamarisk m. bot. tamaryszek. tamhet m. oswojenie; łagodność, uległość.

tamp m. krótka lina. tampong m. tampon, tandem m. tandem; zaprząg w którym konie znajdują się jeden za drugim.

tander pm. delikatny, słaby; ~het m. delikatność, tang m. obcęgi, szczypce; bot. wodorost.

tangent m. mat. styczna; (piano) klawisz.

tangere cz. stykać, tknąć, tango m. tango (taniec), tangsprell m. zool. ostropletwiec (ryba).

tank m. (til vann) zbiornik (wody); mil. czołg.

tankę m. myśl; pomysł; ~full pm. zamyślony.

tankegang m. bieg myśli, tankeles pm. bezmyślny tankeoverforing m. patrz telepati. tankestrek m. myślnik, tann m. ząb.

tannborste m. szczotka do zębów, tannhelsetjeneste m. dentystyczna służba zdrowia, tannhjul n. koło zębate, tannkjett n. dziąsło, tannkrem m. pasta do zębów, tannlege m. dentysta, stomatolog, tannlegeassistent m. asystent stomatologiczny, tannpine m. ból zęba. tannpleier m. higienistka dentystyczna.

tannprotese m. patrz gebiss. tannstein m. kamień nazębny. tanntekniker m. technik dentystyczny. tannverk m. ból zęba. tante m. ciotka, ciocia, tantiemę n. tantiema.

Tanzania geogr. Tanzania, tap n. strata, zguba, utrata; przegrana; ~e cz. przegrać;

(miste) zgubić; patrz też teipe; ~er m. przegrywający.