2. Niepełnosprawność słuchowa
jest łatwe, podobnie zresztą, jak nie jest łatwe opanowanie jakiegokolwiek ąf|
giego języka (Kemp, 1998). Gdy przesiewowe badanie słuchu u noworodków be. dzie prowadzone w całym kraju, badane będą wszystkie niemowlęta, nawet te u których nie ma czynników ryzyka. Te, u których zostanie wykryta wada słuchu będą mogły skorzystać z wczesnej interwencji i można mieć nadzieję, że rozwój języka będzie u nich przebiegał podobnie jak u ich słyszących rówieśników. Tal jak niesłyszące dzieci niesłyszących rodziców będą one mogły używać swoich rąk. by gaworzyć mniej więcej w tym samym czasie, w którym gaworzą dzieci słyszące Będą mogły tworzyć wypowiedzi złożone z dwóch słów mniej więcej w tym samym czasie, co ich słyszące rodzeństwo, języka angielskiego jednak będą się najprawdo-podobniej uczyć jako drugiego języka.
i
SPRAWDZONE ROZWIĄZANIA PRAKTYCZNE Po prostu zdrowy rozsądek
Czym są zdroworozsądkowe metody nauczania?
Proste, niedrogie, najzwyklejsze metody nauczania mogą pomóc uczniom nieslyszącym lub nie-
ii dosłyszącym odnieść sukcesy w realizacji programu nauczania ogólnego. Innymi słowy, skomplikowane czy drogie procedury nie zawsze są potrzebne. Nauczyciele nie muszą też znać się na wszystkich możliwych do wprowadzenia modyfikacjach i sposobach adaptacji metod nauczania do potrzeb uczniów z wadą słuchu. Lepiej jest polegać na pomocy surdopedagoga i/lub tłumacza języka migowego. Ich praca polega na udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowaniu regui życia klasowego, metod i programu nauczania do potrzeb uczniów niesłyszących czy niedosłyszących.
Jakie są zalety stosowania zdroworozsądkowych metod nauczania?
Uczniowie niesiyszący i niedosłyszący często potrzebują pomocy, by móc efektywnie uczyć się w standardowych warunkach typowej szkoły powszechnej. Większość tych uczniów nie ma niepełnosprawności wielorakiej i nauczanie powszechne, jeżeli tylko wprowadzi się do niego właściwe, proste modyfikacje, może przynieść im ogromne korzyści.
Wprowadzanie modyfikacji w klasie
nia. Wielu uczniów ma problemy ze słuchem, stawiające ich w niekorzystnej sytuacji, zwłaszcza, gdy nauczanie ma charakter frontalny.
Uszkodzenie słuchu może mieć różny stopień: od lekkiego niedostuchu do zupełnego niesłysze-
Sluchanie
Dla uczniów z niedosluchem częstym problemem jest nadmierny hałas w otoczeniu. Oto kilka rad, które można wykorzystać, by obniżyć poziom hałasu w klasie:
• rozłóż w klasie dywan. Gdy go nie masz, na nogi krzeseł wsuń piłeczki do tenisa,
1 zadbaj, by system grzewczy/chlodzący oraz oświetlenie były w dobrym stanie i działały tak cicho, jak tylko możliwe,
• zawici w oknach firany lub żaluzje, by wyciszyć dźwięki dochodzące z zewnątrz,
2 posadź uczniów tak, by widzieli każdego, kto chce zabrać glos.
• posadź uczniów z dala od urządzeń klimatyzacyjnych, li 1^11lóml. miejsc, w których poziom hałasu jest wysoki,
2.7. Edukacja w szkołę podstawom; I tndnttf
Wskazówki dydaktyczne
Mówienie
• nie sadzaj uczniów niesłyszących czy niedosłyszących w .jpecjatayw kolegów i koleżanek.
Te proste, łatwe do wprowadzenia w życie strategie mogą przynieść kurzyić s ]• posadź uczniów tak, by mogli widzieć każdego, kto mówi,
• zwracaj uwagę na hałas w klasie i staraj się go redukować,
• wykorzystuj materiały wizualne (organizatory graficzne, mapy miuaiailai wmałaę cMfci mantycznych). Dawaj konkretne polecenia i weryfikuj ich rozumienie, prosząc walhieł jaśnienie tego, co powiedziałeś,
• powoli i starannie definiuj kluczowe pojęcia,
• używaj pomocy naukowych do wyjaśnienia pojęć matematycznych,
• pamiętaj o wprowadzeniu napisów do prezentacji multimedialnych,
• zachęcaj uczniów do dzielenia się notatkami,
• w trakcie demonstracji kluczowych pojęć posługuj się planami, mapami i giobuaem,
• w trakcie prezentacji pojęć abstrakcyjnych używaj znanych, konkretnych przcdmieMnrl I kładów,
I • zapewnij uczniom wiele okazji do dyskusji,
U naucz i przećwicz sposoby opracowania tematu (np. podawaj analogie, parafnog i określ główne idee, streść punkty kluczowe).
• bądź świadom swego tempa mówienia i zwalniaj, jeśli masz wrażenie, że uaamto żają,
• w trakcie mówienia trzymaj ręce z dala od twarzy,
| kiedy mówisz do uczniów niesłyszących i niedosłyszących, zawsze stój do nich przodem. .
| ogranicz do minimum używanie języka figuratywnego.
Skuteczność omawianej metody sprawdzono w systematycznych badaniach naukowy®(EBgi no, Schowalter, Grassa, 2002; Kaderavek, Pakulski, 2002: Luetke-Stahlman. 1W|. MmiM bibliograficzne podane są w Bibliografii do tego rozdziału w punkcie <£dakac^ wahiriflj stawowej i średniej”.
Różnice w sposobie nauczania uczniów niedosłyszących i niesłyszących ogromne. Metodą czysto dźwiękową, bez użycia języka migowego, nauczaag^t, < jest 43% uczniów niedosłyszących. Większość uczniów niesłyszących i nieduiy-szących (51%) posługuje się kombinacją znaków migowych i mowy, | MK używa amerykańskiego języka migowego (ASL) (Gallaudet Research iMlIjfl 1998). Różnice te oraz konkretne możliwości kształcenia uczniów ntesłysąppK i niedosłyszących są przedmiotem refleksji w tej części rozdziało.