83944 PwTiR040

78 Rozdział 3

Prawo łowieckie przewiduje też - nieznaną ustawie o usługach turystycznych - formę zabezpieczenia majątkowego w postaci blokady środków finansowych na rachunku bankowym przedsiębiorcy. Jest ona dokonywana na rzecz właściwego zarządu województwa w wysokości 4% rocznego przychodu z tytułu wykonywania przez przedsiębiorcę omawianej działalności gospodarczej, uzyskanego w poprzednim roku obrotowym. Przy tym zgodnie z prawem łowieckim wysokość zablokowanej kwoty nie może być niższa niż równowartość 20 tys. euro.

W przypadku niezawarcia umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, ani niedokonania blokady środków finansowych na rachunku bankowym przedsiębiorcy, do takiego przedsiębiorcy znajdują zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 2005 r. w sprawie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie łowiectwa. Wskazany przedsiębiorca ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (tzw. ubezpieczenie OC), powstający w dniu złożenia wniosku o wpis do rejestru polowań. Ubezpieczenie to obejmuje odpowiedzialność cywilną przedsiębiorcy za szkody wyrządzone w następstwie działania lub zaniechania ubezpieczonego, w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej, wyrządzone w związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą. Z zakresu tego ubezpieczenia OC są jednak wyłączone m.in. szkody powstałe w związku z używaniem broni palnej, jak też polegające na zapłacie kar umownych. Przepisy powołanego rozporządzenia wykluczają przy tym możliwość umownego ograniczenia wypłaty odszkodowań przez ubezpieczyciela. Z kolei co do wysokości minimalnej sumy gwarancyjnej tego ubezpieczenia OC, to zgodnie z ustaleniami omawianego rozporządzenia w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia OC, wynosi ona równowartość 10 tys. euro w przypadku przedsiębiorcy świadczącego usługi turystyczne obejmujące wyłącznie polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium RP, 15 tys. euro - w razie polowań organizowanych wyłącznie za granicą, a 20 tys. euro - w odniesieniu do przedsiębiorcy świadczącego usługi turystyczne obejmujące zarówno polowania wykonywane przez cudzoziemców w Polsce, jak i polowania za granicą.

Spełnienie warunku złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody oznacza posiadanie wymaganej fachowości w tej dziedzinie. Osoba taka jest przez myśliwych nazywana mianem pilota myśliwskiego. Wskazany egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego do spraw środowiska. Skład tej komisji, wymagane od egzaminowanych dokumenty, sposób przeprowadzenia egzaminu oraz wzór zaświadczenia stwierdzającego złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym określa obecnie rozporządzenie Ministra Środowiska z 2005 r. w sprawie egzaminu ze znajomości wykonywania polowa-

,

nia oraz zasad ochrony przyrody. Wskazany egzamin składa się z części pisemnej i ustnej, a ma on sprawdzić znajomość przepisów prawa łowieckiego z 1995 r., ustawy o ochronie przyrody z 2004 r. oraz ustawy o broni i amunicji z 1999 r., a także aktów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych ustaw. Egzamin ten trzeba odróżnić od egzaminu będącego jednym z warunków uzyskania uprawnień do wykonywania polowania, zdawanego przed komisją egzaminacyjną powołaną przez PZŁ.

Z kolei jeśli chodzi o warunek niekaralności przedsiębiorcy i osób kierujących jego działalnością za wskazane przez prawo łowieckie przestępstwa, to w szczególności odnosi się to do określonych przez omawianą ustawę typów przestępstw stanowiących tzw. kłusownictwo. Jest oczywiste, że osoba skazana za takie przestępstwo nic powinna być organizatorem imprez turystycznych obejmujących polowania, ani kierować tego rodzaju działalnością gospodarczą. Podobnie ze zrozumiałych względów dyskwalifikuje w tym zakresie taką osobę popełnienie przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu. Ta kategoria przestępstw powinna być rozumiana szeroko, obejmując nie tylko przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu określone w k.k., ale również podobne przestępstwa przewidziane w innych ustawach, jak np. w prawie bankowym z 1997 r., ustawie o działalności ubezpieczeniowej z 2003 r., czy k.s.h. z 2000 r.

Zapewnienie o spełnieniu powyższych warunków musi się znaleźć w oświadczeniu przedsiębiorcy składanym wraz z pisemnym wnioskiem o wpis do rejestru polowań. Zgodnie z prawem łowieckim wskazany wniosek powinien zawierać:

•    firmę przedsiębiorcy oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);

•    wskazanie siedziby przedsiębiorcy i jego adresu, a w przypadku osoby fizycznej będącej przedsiębiorcą - również jej adresu zamieszkania;

•    numer w rejestrze przedsiębiorców albo'w ewidencji działalności gospodarczej;

•    określenie zakresu działalności, która ma być objęta wpisem do rejestru.

Zastanawiają różnice w zakresie ustawowych wymagań co do treści powyższego wniosku w porównaniu z analogicznym wnioskiem o wpis do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. Należało się spodziewać, że wymagania te będą w obu wypadkach takie same. Jednak tak nie jest z powodów trudnych do zrozumienia.

Do wniosku o wpis do rejestru polowań przedsiębiorca powinien też dołączyć oryginał umowy ubezpieczenia OC albo umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, bądź oryginał dokumentu potwierdzającego dokonanie blokady środków finansowych. Dokumenty te nie podlegają ocenie przez marszałka województwa jako organ rejestrowy. Organ ten może jedynie wezwać przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku o wpis i jeżeli ten wniosek jest kompletny i zawiera wymagane załączniki, to w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku marszałek województwa jest obowiązany dokonać wpisu do rejestru