toteż do końca Planu 6-letniego półkoks jako opał domowy ma zająć dominujące miejsce.
Jako stałe paliwo należy wymienić jeszcze torf, który nadaje się do zastosowania we wszystkich paleniskach domowych.
Najwygodniejszym w użyciu paliwem jest gaz świetlny, ■-otrzymywany w koksowniach i gazowniach z węgla kamień-*'.-, nego, o wartości opałowej 3800-H4000 kcal/m”, i gaz ziemny
0 wartości opałowej 8500 kcal/m3.
Brykiety z węgla kamiennego są wyrabiane za pomocą spra-a sowania gorącego miału, z dodaniem jako spoiwa do 8°/o pakiFl zwiększającego jednocześnie wartość opałową brykietów. War- • tość opałowa brykietów z węgla kamiennego dorównuje prawię wartości samego węgla, wynosi 6500 kcal/kg. Z uwagi na \ powolne spadanie brykiety z węgla kamiennego nadają się do ■ pieców kaflowych, zwłaszcza do pieców stałopalnych.
Brykiety z węgla brunatnego zawierają mniej wilgoci niż sam węgiel brunatny, bo najwyżej, do 20%. Wartość opałową mają taką samą jak węgiel brunatny, czyli około 5000 kcal/kg, j
1 są bardzo dobrym materiałem opałowym, spalają się bowiem znacznie wolniej niż węgiel brunatny.
Brykiety „Lofix“ wyrabiane są na Dolnym Śląsku że sprasowanej mieszaniny pyłu węgla brunatnego i płynnego naftalenu. Są one łatwo palne i służą do rozpalania ognia.
4. URZĄDZENIA OGRZEWCZE, PODZIAŁ I KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA
4.1< Wybór rodzaju ogrzewania. Przy wyborze ogrzewania trzeba mieć na uwadze, że nie będzie odpowiednie to ogrzewanie, które teoretycznie byłoby najlepsze, lecz przy miejscowych warunkach trudne do wykonania lub też bardzo kosztowne w inwestycji-. Z drugiej zaś strony nie należy zbytnio powodować się trudnościami dostawy materiałów deficytowych, ponieważ łatwo wpaść w krańcowość (na niekorzyść technicznych i higienicznych wymagań), co powoduje nawrót do przedawnionych małowartościowych urządzeń, których stosowanie obecnie
w naszym nowym budownictwie byłoby niedopuszczalne. Poza tym ogrzewanie musi być dostosowane do klimatu. W Polsce sezon opałowy trwa około 180—220 dni w roku, nie wolno nam więc bezkrytycznie wzorować się na ogrzewaniach stosowanych w krajach, w których średnia temperatura okresu zimowego jest wyższa od + 5 °C, a temperatura najniższa nie dochodzi do — 5 °C. Tam może wystarczyć doraźne podgrzanie mieszkań za pomocą nieakumulujących ciepła urządzeń elektrycznych, gazowych, naftowych, stałopalnych albo też ogrzewania parowego.
Zastosowanie rodzaju ogrzewania, szczególnie w małych mieszkaniach, należy uzależniać od: klimatu danej miejscowości, większych lub mniejszych wymagań higieny, kosztu zainstalowania i eksploatacji, a również od technicznego poziomu wykonania instalacji ogrzewniczej.
4.2. Ogrzewanie miejscowe i centralne. Ogrzewanie mieszkaniowe dzieli się zasadniczo na dwa rodzaje: miejscowe, gdzie jedno urządzenie wytwarza i oddaje ciepło bezpośrednio pomieszczeniu i drugie centralne, gdzie jedno źródło wytwarzania ciepła znajdujące się w budynku ogrzewa cały budynek. Poza tym może być jeszcze ogrzewanie blokowe lub dzielnicowe, gdy z jednego punktu wytwarzania ciepła za pomocą przewodów rurowych lub kanałowych ogrzewa się kilka lub więcej budynków.
4.3. Przestarzałe systemy ogrzewania. Do przestarzałych systemów należy zaliczyć centralne parowe ogrzewanie wysokiego ciśnienia oraz miejscowe ogrzewania różnymi nieakumu-lacyjnymi piecami stałopalnymi, do których zalicza się i piece naftowe.
5. PIECE BEZPOJEMNOSCIOWE (NIEAKUMULUJĄCE)
5.1. Piece naftowe. Piece naftowe ogrzewają pomieszczenie trzema sposobami: 1) przez konwekcję, 2) promieniowanie i 3) nagrzewanie powietrza produktami spalania. Z powodu wysokiej temperatury powierzchnie pieca tego rodzaju ogrzewania nie odpowiadają wymaganiom higienicznym tym bardziej, że
23