176 111. Rachunek różniczkowy
Z uwagi na złożoność tego zadania przyjmujemy następujący schemat badania przebiegu zmienności funkcji;
(1) Wyznaczamy dziedzinę i granice funkcji w punktach brzegowych dziedziny. Znajdujemy asymploty wykresu.
(2) Obliczamy I pochodną funkcji. Znajdujemy miejsca zerowe i badamy znak tej pochodnej,
(3) Obliczamy II pochodną funkcji. Znajdujemy miejsca zerowe i badamy znak tej pochodnej.
(4) Sporządzamy tabelę - w- tabeli umieszczamy uzyskane wcześniej rezultaty i zapisujemy wnioski o monotoniczności i ekstremach (na podstawie znaku I pochodnej) oraz o wypukłości, wklęsłości i punktach przegięcia (na podstawie znaku II pochodnej).
(5) Na podstawie informacji zawartych w' tabeli sporządzamy wykres funkcji. Wykorzystujemy przy tym także dodatkowe informacje takie jak; punkty przecięcia wykresu z osiami układu współrzędnych, parzystość lub nieparzystość funkcji.
PRZYKŁAD 8.1 Zbadamy przebieg zmienności funkcji
(I) Dziedzina. Granice. Asymptoty. Dziedziną tej funkcji jest zbiór D = (-ooł4)u(4,-f-oo). Obliczamy granice;
Ponieważ w punkcie x - 4 obie granice jednostronne funkcji f są niewłaściwe, więc prosta o równaniu x = 4 jest asymptotą pionową obustronną wykresu lej funkcji. Sprawdzamy, czy istnieją asymptoty ukośne tego wykresu;
lim (f(x)-mx)- lim (-—~~x) = lim —^-r= l = n.
»>.«. x-4 x >^x-4
Łatwo sprawdzić, żc
f(v\
lim-= l~m, lim (f(x)- mx)= 1 -n.
Stąd wynika, te prosta y = x +1 jest asymptotą ukośną wykresu funkcji f w plus i w minus nieskończoności
(2) Badanie I pochodnej, Obliczamy pochodną funkcji f:
. x2-8x + 12 f (x) = ——-~2~, xeD.
(x-4)
Stąd dla x e D mamy:
f'(x) 0 <=> x2-8x + 12 = 0 o (x = 2 v x = 6), f'(x)><) <=> x2-8x + 12>0 (x<2 v x>6),
f'(x)<0 o x2-8x+12<(> o (2<x<6).
(3) Badanie II pochodnej. Ponieważ
xeD’
(x-4)
f"(x)/0, x€D; f"(x)>0ox>4; f"(x)<0ox<4,
(4) Zestawienie wyników w tabeli.
X |
-co....... |
2 |
4 |
6 |
........+00 | ||
f'(x) |
+ |
0 |
0 |
+ | |||
f"(X) |
- |
+ |
+ |
+ | |||
f(x) |
max 1 |
j 8 |
+00 |
9 min |
+00 |
Uzyskane wcześniej wyniki wpisujemy do tabeli Na podstawie znaku I pochodnej wnioskujemy o monotoniczności funkcji w poszczególnych przedziałach, a na podstawie znaku II pochodnej - o wypukłości i wklęsłości wykresu