nieco ponad 5 ha. W ten sposób powstał wykop o wym. 220 * 220 m, i drugi nieco mniejszy HO x 70 m, zlokalizowany na południowy zachód od wykopu głównego.
Właśnie na tym obszarze, na południowo-zachodnim stoku wyniesienia, podczas wiosennych badań powierzchniowych w ramach AZP (arkusz 36- 09) stwierdzono istnienie rozległej osady wielokulturowej - Brzezin stan. 7 (ryc. 1). Na powierzchni widoczne były zarysy obiektów oraz materiał ceramiczny KCWR, KŁŻ, WS, SR i NO W.
Do momentu przeprowadzenia prac AZP z tego rejonu znanych było niewiele stanowisk, w większości neolitycznych, pochodzących z badań przedwojennych. Opublikowane zostały one niemal w całości w monografii G. Dorki — Urgeschichte des Weizacker Kreises Pyritz, Stettin 1939. s. 117—118; 125; 167—168; 182; 200.
Powiadomiony o odkryciu Wojewódzki Konserwator ds Zabytków Archeologicznych w Szczecinie podjął decyzję o przeprowadzeniu badań ratowniczych. W pracach tych brali udział pracownicy PAK PKZ R. Kamiński, S. Słowiański, A. Uciechowska-Gawron i E. Wilgocki. Przeprowadzono je w kwietniu, maju i wrześniu 1985 r. nadzorując kolejne etapy prac ziemnych na stanowisku.
Badania wykopaliskowe rozpoczęto od naniesienia całości sytuacji na podkład warstwicowy i założenia siatki arowej. Objęto nimi cały teren wyniesienia odsłonięty spychaczem tj. łącznie około 5 ha. Oczyszczono dokładnie powierzchnię odsłaniając 46 obiektów archeologicznych (ryc. 2). Wystąpiły one w 3 skupiskach, rozmieszczonych generalnie w szczytowej partii wyniesienia, wykazując tendencję do koncentracji na stoku zachodnim. Analiza układu odkrytych obiektów pozwala stwierdzić, że ich szczególne nasycenie ma miejsce w południowo-zachodniej i zachodniej części stanowiska. Należy dodać, że stanowisko rozciąga się ponadto w kierunku północno-wschodnim, czyli poza obszar prac ziemnych i tam istnieje możliwość odkrycia jeszcze kolejnych obiektów.
W 23 obiektach znaleziono materiał ceramiczny charakterystyczny dla kultury łużyckiej1.
Opis znalezisk.
Obiekt nr J (jama. mieszkalna - półzietnian/ca)
Na pograniczu arów 225 i 247 odsłonięto niezbyt wyraźny zarys obiektu nr 1 (ryc. 7,6). W rzucie poziomym miał kształt nieregularny, rozszerzający się w części NW, a zwężający w części SE. Jego wymiary wynosiły 4,7 *2,1 m ( w najszerszym punkcie) po osi NW — SE. Strop
obiektu tworzyła brązowa, spłaszczona próchnica z grudkami gliny i dużymi kamieniami w części W. Po wykonaniu przekroju na osi NW — SE stwierdzono, że obiekt zalegał w calcu tworząc 3 nieckowate wgłębienia o głębokości 0,4—0,7 m. W wypełnisku stwierdzono obecność brązowej próchnicy z grudkami polepy. Na spągu w części NW znajdował się duży kamień.
Zawartość:
— 1 fr. naczynia obustronnie wygładzonego. Wykonany z gliny schu-dzonej niewielką ilością piasku. Przełom dwubarwny. Wypał dobry. Grubość ścianek 0,5—0,7 cm.
Obiekt nr 7 (jama nieokreślona funkcjonalnie)
W części NE ara 230 odsłonięto obiekt nr 7 (ryc. 3,1). W rzucie poziomym miał kształt zbliżony do owalu. Wymiary 2,6 *lm.
W przekroju tworzył nieregularną nieckę o głębokości do 0,4 m. Wypełnisko tworzyła szara próchnica z gliną, grudkami polepy, kamieniami.
Zawartość:
Znaleziono 40 ułamków ceramiki, w tym
— 2 wylewy: jeden obustronnie wygładzony, drugi szorstki. Wykonane z gliny o domieszce średnioziamistego tłucznia. Przełomy dwubarw-ne. Wypał dobry, grubość ścianek 0,5—0,8 cm.
- 2 dna z fragmentami ścianek, słabo wyodrębnione: jedno o 0 8,5 cm obustronnie wygładzone, na dnie ślady podsypki (ryc. 3,4); drugie o 0 14 cm pochodzi z naczynia chropowaconego na zewnątrz, wewnątrz wygładzonego (ryc. 3,2). W masie ceramicznej przewaga domieszki gruboziarnistej. Wypał dobry. Grubość den 1,1—1,9 cm.
— 7 fr. brzuśców naczyń chropowaconych zewnętrznie, wewnętrznie wygładzonych. Glina schudzona domieszką średnio i gruboziarnistego tłucznia. Grubość ścianek 0,6—0,9 cm.
— 9 fr. brzuśców naczyń obustronnie wygładzonych. Glina z domieszką drobno i średnioziamistego tłucznia. Wypał dobry. Grubość ścianek 0,4—0,5 cm.
- 20 fr. brzuśców o powierzchniach zniszczonych (wymytych bądź rozłupanych). Wykonane z gliny z domieszką średnio i gruboziarnistego tłucznia. Wypał słaby.
Z tego obiektu pochodzą również 2 kości zwierzęce.
Obiekt nr 8 (jama nieokreślona funkcjonalnie)
W środkowej części ara 209 odkryto obiekt nr 8 (ryc. 3,3). Miał on kształt w przybliżeniu kolisty o wym. 1,25 § 1,3 m, przekrój nieregularnie
125