- projekt promu kosmicznego projekt telewizji
Po raz pierwszy po uzyskaniu wypracowanego celu zintegrowanego program badań z zarządzania m.in. projektowanie techniczne, zadania konstrukcyjne i implementacyjne, budżetowanie działania legislacyjne zabezpieczanie terenu i rekultywacja skażonego środowiska, Po wykoniu zadania wykorzystano ogramne siły iśrodki w projekcie łącznym Unikalne cechy projektów
- okres realizacji projektu niepowtarzalności
- problemowe podejście
Projekt jest przedsięwizięciem które wyróżnia się
- zorientowaniem na cel
- unikalnością
- złożonością
- określonością w czasie
Przygotowanie |
Ocena |
Umowa | |||
dokumentacji |
w* |
projektu |
o dotację |
Realizacja |
Rozliczenie |
Wypłata | |||
projektu |
projektu |
dotacji |
Utrzymanie
celów
projektu
zasada koncentracji - oznacza alokację ograniczonych zasobów na realizację małej liczby precyzyjnie określonych celów oraz geograficzną koncentrację zasięgu pomocy. Koncentracja przestrzenna wparcia działań w ramach polityki regionalnej odbywa się poprzez identyfikację obszarów, które mogą ubiegać się o środki Funduszy Strukturalnych. Obszary te wyznacza się na podstawie kryteriów społeczno- gospodarczych określonych w celach tej polityki, które formułuje się każdorazowo w kolejnych okresach programowania budżetu UE. Przyjęte przez Radę Europejską wskaźniki statystyczne oraz ich wartości modelowe pozwalają, przy zastosowaniu metody klasyfikacji wzorcowej, na wyróżnienie obszarów charakteryzujących się najniższym poziomem rozwoju, zacofanych i stagnujących, na obszarze których koncentrują się negatywne społecznie konsekwencje przemian gospodarczych. Wyznaczone w ten sposób obszary noszą nazwę obszarów problemowych odpowiedniego celu polityki regionalnej UE (por. Roger Tym & Partners, 1998: J. Szlachta, 2001);
zasada programowania - polega na tym, że finansowane są nie pojedyncze przedsięwzięcia, ale kompleksowe i zintegrowane programy rozwojowe o wieloletnim horyzoncie czasu. Oznacza to, że regiony wspierane ze strony UE muszą przygotować odpowiednie dokumenty planistyczne, które gwarantują standardowych wymagań określonych w dokumentach unijnych. Gwarantuje to stabilność zasilania i możliwość podejmowania działania w horyzoncie średnio- i długookresowym;
zasada partnerstwa - odnosi się do dwóch typów relacji: ljmiędzy podmiotami publicznymi różnego szczebla (unijnego, w tym Dyrekcji Generalnej XVI Komisji Europejskiej, powołanej w 1967 r., odpowiedzialnej za koordynację polityki regionalnej, państwowego, regionalnego i lokalnego), 2) między władzami publicznymi, organizacjami społecznymi i podmiotami gospodarczymi (tzw. partnerstwo publiczno-prawne).
Zasada ta rozumiana jest bardzo szeroko i oznacza, że każdy krok w procedurze programowania powinien być wzajemnie uzgadniany, a wynikiem tych uzgodnień powinno być osiągnięcie konsensusu między wszystkimi podmiotami w regionie;
zasada dodatkowości - oznacza, że finansowanie ze strony UE nie zastępuje środków danego kraju przeznaczanych na rozwój regionalny, ale zwiększa ogólny poziom nakładów.
Przyjęto, że identyfikacja obszarów problemowych polityki regionalnej w UE prowadzona będzie w układzie jednostek NUTS, tzn. nomenklatury statystycznych jednostek terytorialnych opracowanej przez EUROSTAT. Pomimo, że system NUTS nie ma pełnych uregulowań prawnych jest on powszechnie stosowany w prawie unijnym. System ten ma za zadanie umożliwić (por. NUTS -Statistical Regions of Europa, 2002): zbieranie i przechowywanie danych statystycznych w państwach członkowskich UE przy zastosowaniu jednego układu jednostek przestrzennych, dokonywanie analiz zróżnicowania społeczno-gospodarczego regionów państw członkowskich UE w układzie jednostek przestrzennych pozwalających na porównania uzyskanych wyników, oprowadzenie unijnej polityki regionalnej, przede wszystkim poprzez identyfikację obszarów problemowych w ujednoliconym układzie jednostek