ŁI pić ze zdroju Zapomnień — gdy samo z ziemi
wytryśnie...
I gnać stepami rozpaczy — wszechszałom puściwszy
wodze.
Oburącz chwycę przelotem piołunne upojeń chwile. Oblokę każdą, rozświetlę gwiaździstą szatą marzenia, j Pyl kwiatów magicznych dojrzę w powszednim,
szarawym pyle,
1 boską po orgiach ciszę w dręczących mgłach
przesycenia...
I kłamać będę — że kocham, tym, co mej pragną
miłości,
By z uczuć ich spijać rozkosz zwycięstwa... bogów
potęgi...
Pożarem serc mi oddanych rozpalę chłód swej
nicości —
Ramiona zamknę drapieżne nad duchów
młodzieńczych kręgi.
2
Ja w obłęd rozniecę spokojne, niewiedzą drzemiące
łona,
Ich oczom zapalę wizje piekielnych uczt...
wszechmiraże...
Ja życie im zmienię w wizję! aż trzeźwy świat dla nich
. skona,
Aż... media straszliwej woli... pójdą, gdzie Ja im i rozkażę!
Ja szczęście pochwycę zewsząd, gdzie na mnie skinie
pokusa,
W drżącym marzeniu dziecięcia — co głowę mi
do nóg złoży...
W dziewiczym śnie cherubinów — w pijanym chórze
Bachusa —
W ramionach smoka legendy, wśród pustyń skalnych
bezdroży.
Ja szczęście pić będę zewsząd: z krynic przeczystych
— i z ścieków
I kielich bytu goryczy zamienię w rozkoszy czary... Wyzwolę z pęt żądz ogromny... wszechużyć,
kosmosu, wieków! Słońca dla mojej wszechmocy w ognia się zmienią
puchary!
Zostawię tylko w dnie ducha uśpioną kroplę
trucizny —
Talizman wiecznej potęgi... cierpień bez końca, bez
miary...
Do Życia powołam Wszystko! Lecz we śnie zostawię
blizny...
1 miejsca w orgii zapomnę dla jednej jedynej mary...
I w orgii pijanych światów na chwilę wymknę się
w głębie,
Gdzie leży, zroszona łzami, na czarnych falach
rozpaczy...
149