84284 skanuj0065 (29)

:esie uczenia się wspomaganym wane z punktu 5 ogół milczą na ocą mikrokom-hded learning" o jego psychoaktywny udział a i możliwość ede wszystkim en ia się, nie zaś mości. (Atkin-

okomputerach - Ewentualne ganizowanego mego z wyko-

ooznawczym, =gać stawiania psychologicznej w części,

<ów, polskie Rydzewski, definiowanie zwanie zasad

’ed learning lub a terminu wiąże ma się, podczas Dzdziału. Z tego ►t sprawą raczej

funkcjonowania mikrokomputera. Można jedynie przypomnieć, że z punktu widzenia psychologicznej analizy pracy z mikrokomputerem istotne jest przede wszystkim oprogramowanie. Podstawowe grupy oprogramowania stanowią: systemy operacyjne, języki programowania, programy użytkowe, wspomagające pracę z systemem (utility), edytory tekstu (wordprocessor), bazy danych (database), programy kalkulacyjne (spreadsheet), programy obliczeń naukowo-inżynierskich, programy wspomagające projektowanie (Computer aided design), programy graficzne, programy wspomagające prace edytorskie (desktop publishing), oprogramowanie współpracy z urządzeniami zewnętrznymi, oprogramowanie pracy w sieciach, programy edukacyjne i symulacyjne, systemy ekspertowe, programy sztucznej inteligencji i w końcu najpowszechniej znane — programy rozrywkowe i gry.

Znając tak liczne dziedziny działalności, w których wykorzystuje się mikrokomputery, możemy sformułować pierwszą hipotezę na temat uczenia się. Dotyczyłaby ona uczenia się obsługi mikrokomputera. Dokładniej mówiąc — interesujące jest, czy proces uczenia się czynności obsługiwania programów podlega tym samym prawidłowościom, co nabywanie innych umiejętności. Interakcyjny charakter pracy z mikrokomputerem, wysoki stopień złożoności (by nie powiedzieć — autonomii) używanego narzędzia, posługiwanie się szczególnymi językami poleceń poszczególnych programów — to niektóre z cech, które mogłyby stanowić o „inności” uczenia się obsługi mikrokomputera.

Rozległy zakres zastosowań mikrokomputera i ich społeczna ważność usprawiedliwiałyby podjęcie szeroko zakrojonych badań weryfikujących tę hipotezę.

Uczenie się zastosowań

Zastanawiając się nad zagadnieniem uczenia się wykorzystywania programów wspomagających różne dziedziny działalności ludzkiej, możemy wyodrębnić pewne stałe elementy, których opanowanie umożliwia obsługę programów.

Takimi elementami są przede wszystkim:

a)    uruchomienie systemu

b)    cel i sposób realizowania go przez program

c)    realizowane przez program funkcje cząstkowe

d)    możliwe komunikaty programu

e)    symbolika graficzna

f)    wymagane działania operatora

g)    konsekwencje podejmowanych działań

h)    polecenia akceptowane

i)    sposób przekazywania poleceń przez operatora

j)    obsługa sytuacji nieprzewidzianych.

Dla psychologa szczególnie interesujące wydaje się zbadanie, jak

163