89683 s479

Zarządzanie systemami plików 479

zero, co oznacza, że nie ma potrzeby systematycznego wykonywania dla nich rezerwowej kopii. Więcej informacji na temat polecenia dump znaleźć można w dokumentacji systemu na stronie mu poświęconej.

Liczba w szóstej kolumnie, oznacza kolejność w jakiej system plików testowany jest przez fsek informuje ten program, które z systemów plików mogą być testowane jednocześnie. Najpierw zawsze testowany jest główny system plików (root), później jednak poszczególne napędy dysków mogą być testowane równolegle. I .inux jest wielozadaniowym systemem operacyjnym i może bez trudu wykonywać kilka czynności jednocześnie, niemniej nie ma sensu jednoczesne sprawdzanie dwóch znajdujących się na tym samym twardym dysku i korzystających z jednego napędu partycji, gdyż zamiast oszczędności kończy się to zazwyczaj niepotrzebną stratą czasu. Wszystkie systemy plików' opatrzone tym samym kodem testowane są jednocześnie, poczynając od tych z najniższym numerem. Systemy plików nie opisane żadną liczbą lub te, którym przypisano 0 (takie jak napędy CD-ROM albo stacje dysków'), nie są w ogóle sprawdzane.

Ręczne tworzenie systemów plików

Podczas instalacji Red Hat Linux tworzy nowe systemy plików i konfiguruje system tak, aby mógł z nich korzystać. Nowe systemy plików można sformatować używając programu caoarot, jak mówiliśmy wcześniej w podrozdziale „Tworzenie nowych systemów plików z pomocą programu cabaiet” lub można to zrobić ręcznie.

Wiele systemów operacyjnych nie rozróżnia między procesem przygotowywania powierzchni urządzenia do zapisu nowych danych (formatowaniem) a tworzeniem nowego systemu plików. Linux czyni takie rozróżnienie, ponieważ tylko dyskietki wymagają wstępnego formatowania i ponieważ Linux oferuje możliwość korzystania z pół tuzina różnych systemów plików (które dołączane są do systemu jako urządzenia typu blokowego), mających często różne wymagania.

PATRZ RÓWNIEŻ

* Usta różnych typów systemów plików dostępnych w Linuksie znajduje się tabeli 7.1

w rozdziale 7.

W Linuksie istnieje podstawowe polecenie mkfs pozwalające utworzyć system plików dla urządzenia typu blokowego. Ponieważ UNIX zarządza większością zasobów komputera za pomocą tych samych, standardowych operacji, przy użyciu polecenia mkfs można utworzyć system plików nawet wewnątrz już istniejącego pliku! Ponieważ jest to cokolwiek niecodzienna operacja, mkfs poprosi o potwierdzenie, zanim wykona to polecenie. Kiedy skończy, utworzony w ten sposób system plików można będzie zdemontować nawet na urządzeniu zwrotnym (ang. loop device).